117- و من کلام له (علیه السلام) یوبخ البخلاء بالمال و النفس : فَلَا أَمْوَالَ بَذَلْتُمُوهَا لِلَّذِی رَزَقَهَا وَ لَا أَنْفُسَ خَاطَرْتُمْ بِهَا لِلَّذِی خَلَقَهَا تَکْرُمُونَ بِاللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ وَ لَا تُکْرِمُونَ اللَّهَ فِی عِبَادِهِ فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِکُمْ مَنَازِلَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ وَ انْقِطَاعِکُمْ عَنْ أَوْصَلِ إِخْوَانِکُمْ .
خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): امیرالمومنین (علیه السلام) در این خطبه کسانی را که به مال و جان بخل می ورزند توبیخ می نماید.
شما مردم (نابکار) نه مالی را در راه خداوندی که آن را به شما عطا فرموده است، بخشیدید و نه جان خود را در راه خالق آن به مخاطره انداختید، به وسیله نعمتهایی که خداوند به شما داده است، به بندگان او اظهار شرف و حیثیت می کنید. در صورتی که خدا را در میان بندگانش اکرام و اطاعت نمی کنید. عبرت بگیرید از این که در منزلگاه های اقوام و ملل پیش از خود فرود آمده و منزل کرده اید. و عبرت بگیرید از این که از نزدیک ترین برادران خود منقطع خواهید گشت.