نهج البلاغه - خطبه : 107 - بعضی از روزهای صفین

107-  و من کلام له (علیه السلام) فی بعض أیام صفین :
وَ قَدْ رَأَیْتُ جَوْلَتَکُمْ وَ انْحِیَازَکُمْ عَنْ صُفُوفِکُمْ تَحُوزُکُمُ الْجُفَاةُ الطَّغَامُ وَ أَعْرَابُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنْتُمْ لَهَامِیمُ الْعَرَبِ وَ یَآفِیخُ الشَّرَفِ وَ الْأَنْفُ الْمُقَدَّمُ وَ السَّنَامُ الْأَعْظَمُ وَ لَقَدْ شَفَى وَحَاوِحَ صَدْرِی أَنْ رَأَیْتُکُمْ بِأَخَرَةٍ تَحُوزُونَهُمْ کَمَا حَازُوکُمْ وَ تُزِیلُونَهُمْ عَنْ مَوَاقِفِهِمْ کَمَا أَزَالُوکُمْ حَسّاً بِالنِّصَالِ وَ شَجْراً بِالرِّمَاحِ تَرْکَبُ أُوْلَاهُمْ أُخْرَاهُمْ کَالْإِبِلِ الْهِیمِ الْمَطْرُودَةِ تُرْمَى عَنْ حِیَاضِهَا وَ تُذَادُ عَنْ مَوَارِدِهَا .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): و از جمله سخنان آن حضرت است در بعضی از روزهای صفین

من تاخت و تاز شما را در آغاز کارزار، و سپس برکنار شدن شما را از صفوفتان دیدم. دیدم که مردم خشن و پست و اعراب بادیه نشین شام شما را شکست می دادند. در حالی که شما جوانمردان عرب و بزرگان شرف و چهره های پیشرو و بلندقامتان بزرگوارید. (پس از اندک زمانی، وضع تغییر کرد) و اضطراب و خروش سینه ام شفا یافت. از این که دیدم در آخر کار، شما شامیان را از صفوفشان متفرق و کنار می کردید، چنان که آنان شما را از صفوفتان متفرق ساخته بودند. و آنان را از جایگاه های خود می راندید. چنان که آنان شما را رانده بودند. (کارزار را تشدید نمودید، کشتار اوج گرفت) کشتاری با تیرها و زدن با نیزه ها. (تا این که فرار را بر قرار ترجیح دادند) و گروه اول در فرار سوار بر گروه دیگری می گشت، مانند شتران تشنه ای که از حوضچه های خود طرد و از آبشخورهایشان رانده شوند.