(نامه دیگرى به معاویه)
پس از یاد خدا و درود همانا دنیا انسان را به خود سرگرم و از دیگر چیزها باز مى دارد. دنیا پرستان چیزى از دنیا به دست نمى آوردند جز آن که درى از حرص به رویشان گشوده، و آتش عشق آنان تندتر مى گردد، کسى که به دنیاى حرام برسد از آنچه به دست آورده راضى و بى نیاز نمى شود، و در فکر آن است که به دست نیاورده، امّا سر انجام آن، جدا شدن از فراهم آورده ها، و به هم ریختن بافته شده هاست. اگر از آنچه گذشته عبرت گیرى، آنچه را که باقى مانده مى توانى حفظ کنى. با درود.