(پس از فرونشاندن شورش نهروان در سال 37-هجرى در کوفه ایراد فرمود که شبیه یک سخنرانى است) 1-ویژگى ها و فضائل امام على علیه السّلام آن گاه که همه از ترس سست شده، کنار کشیدند، من قیام کردم، و آن هنگام که همه خود را پنهان کردند من آشکارا به میدان آمدم، و آن زمان که همه لب فرو بستند، من سخن گفتم، و آن وقت که همه باز ایستادند من با راهنمایى نور خدا به راه افتادم. در مقام حرف و شعار صدایم از همه آهسته تر بود امّا در عمل برتر و پیشتاز بودم، زمام امور را به دست گرفتم، و جلوتر از همه پرواز کردم، و پاداش سبقت در فضیلت ها را بردم. همانند کوهى که تند بادها آن را به حرکت در نمى آورد، و طوفانها آن را از جاى بر نمى کند، کسى نمى توانست عیبى در من بیابد، و سخن چینى جاى عیب جویى در من نمى یافت. خوارترین افراد نزد من عزیز است تا حق او را باز گردانم، و نیرومند در نظر من پست و ناتوان است تا حق را از او باز ستانم. 2-علّت سکوت و کناره گیرى از خلافت در برابر خواسته هاى خدا راضى، و تسلیم فرمان او هستم، آیا مى پندارید من به رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) دروغى روا دارم به خدا سوگند، من نخستین کسى هستم که او را تصدیق کردم، و هرگز اوّل کسى نخواهم بود که او را تکذیب کنم. در کار خود اندیشیدم، دیدم پیش از بیعت، پیمان اطاعت و پیروى از سفارش رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) را بر عهده دارم، که از من براى دیگرى پیمان گرفت. (پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود اگر در امر حکومت کار به جدال و خونریزى کشانده شود، سکوت کن)