نهج البلاغه تبیان - حکمت : 114 - جایگاه خوش بینى و بدبینى در جامعه (اخلاقى، اجتماعى) - ترجمه استاد دشتی

و درود خدا بر او، فرمود: هر گاه نیکوکارى بر روزگار و مردم آن غالب آید، اگر کسى به دیگرى گمان بد برد، در حالى که از او عمل زشتى آشکار نشده ستمکار است، و اگر بدى بر زمانه و مردم آن غالب شود، و کسى به دیگرى خوش گمان باشد ، خود را فریب داد.