قرآن تبيان- جزء 15 - حزب 30 - سوره کهف - صفحه 300


وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن کُلِّ مَثَلٍ وَکَانَ الْإِنسَانُ أَکْثَرَ شَیْءٍ جَدَلًا
54 - و ‌به‌ راستی‌ ‌در‌ ‌این‌ قرآن‌ ‌برای‌ مردم‌ ‌از‌ ‌هر‌ گونه‌ مثلی‌ آوردیم‌، ولی‌ انسان‌ بیش‌ ‌از‌ ‌هر‌ چیزی‌، جدال‌ کننده‌ ‌است‌
وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَى وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا
55 - و چیزی‌ مانع‌ مردم‌ نشد ‌از‌ ‌این‌ ‌که‌ وقتی‌ هدایت‌ ‌به‌ سویشان‌ آمد ایمان‌ بیاورند و ‌از‌ پروردگارشان‌ آمرزش‌ بخواهند جز ‌این‌ ‌که‌ همان‌ بلاها ‌بر‌ سرشان‌ بیاید ‌که‌ ‌بر‌ پیشینیان‌ آمد ‌ یا ‌ عذاب‌ رویارویشان‌ درآید [‌تا‌ ‌به‌ ‌خود‌ آیند]
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَیُجَادِلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا
56 - و ‌ما پیامبران‌ ‌را‌ جز مژده‌ دهندگان‌ و بیم‌رسانان‌ نمی‌فرستیم‌ و کسانی‌ ‌که‌ کافر شدند ‌به‌ باطل‌ مجادله‌ می‌کنند ‌تا‌ ‌به‌ وسیله ‌آن‌ حق‌ ‌را‌ پایمال‌ کنند [‌آنها‌] آیات‌ ‌من‌ و آنچه‌ ‌را‌ بدان‌ بیم‌ داده‌ شده‌اند ‌به‌ ریشخند گرفتند
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِیَ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَن یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا
57 - کیست‌ ظالم‌تر ‌از‌ کسی‌ ‌که‌ آیات‌ پروردگارش‌ ‌به‌ وی‌ تذکر داده‌ شود و ‌او‌ اعراض‌ کند و آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ پیش‌ فرستاده‌ ‌از‌ یاد ببرد! ‌ما ‌بر‌ دل‌های‌ آنان‌ پوشش‌هایی‌ [‌از‌ قساوت‌] قرار دادیم‌ ‌که‌ ‌آن‌ (قرآن‌) ‌را‌ نفهمند و ‌در‌ گوش‌هایشان‌ سنگینی‌ نهادیم‌ و ‌اگر‌ ‌به‌ سوی‌ هدایت‌ دعوتشان‌ کنی‌، ‌در‌ ‌آن‌ صورت‌ ‌هم‌ هرگز ‌به‌ راه‌ نخواهند آمد
وَرَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤَاخِذُهُم بِمَا کَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا
58 - و پروردگار تو آمرزنده‌ و صاحب‌ رحمت‌ ‌است‌ ‌اگر‌ مردم‌ ‌را‌ ‌به‌ عملشان‌ می‌گرفت‌، حتما عذاب‌ ‌را‌ زودتر ‌به‌ ‌آنها‌ می‌رسانید، ولی‌ ‌برای‌ ‌آنها‌ موعدی‌ ‌است‌ ‌که‌ هرگز ‌از‌ ‌آن‌ گریزی‌ نمی‌یابند
وَتِلْکَ الْقُرَى أَهْلَکْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِکِهِم مَّوْعِدًا
59 - و مردم‌ ‌آن‌ شهرها ‌را‌ چون‌ بیدادگری‌ کردند هلاک‌ کردیم‌ و ‌برای‌ هلاکتشان‌ موعدی‌ نهادیم‌
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا
60 - و هنگامی‌ ‌که‌ موسی‌ ‌به‌ جوان‌ [همراه‌] ‌خود‌ ‌گفت‌: همچنان‌ خواهم‌ رفت‌ ‌تا‌ ‌به‌ محل‌ تلاقی‌ دو دریا برسم‌، ‌هر‌ چند مدتی‌ طولانی‌ ‌به‌ راه‌ ‌خود‌ ادامه‌ دهم‌
فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَبًا
61 - ‌پس‌ چون‌ ‌به‌ محل‌ تلاقی‌ ‌آن‌ دو دریا رسیدند، ماهی‌ ‌خود‌ ‌را‌ [‌که‌ ‌برای‌ تغذیه‌ ‌بود‌] فراموش‌ کردند، ‌پس‌ [ماهی‌] راه‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌در‌ دریا پیش‌ گرفت‌

صفحه : 300
بزرگتر  کوچکتر  بدون ترجمه  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
قرآن عثمان طه با کیفیت بالا صفحه 300
تصویر  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 

54 - و ‌به‌ راستی‌ ‌در‌ ‌این‌ قرآن‌ ‌برای‌ مردم‌ ‌از‌ ‌هر‌ گونه‌ مثلی‌ آوردیم‌، ولی‌ انسان‌ بیش‌ ‌از‌ ‌هر‌ چیزی‌، جدال‌ کننده‌ ‌است‌

55 - و چیزی‌ مانع‌ مردم‌ نشد ‌از‌ ‌این‌ ‌که‌ وقتی‌ هدایت‌ ‌به‌ سویشان‌ آمد ایمان‌ بیاورند و ‌از‌ پروردگارشان‌ آمرزش‌ بخواهند جز ‌این‌ ‌که‌ همان‌ بلاها ‌بر‌ سرشان‌ بیاید ‌که‌ ‌بر‌ پیشینیان‌ آمد ‌ یا ‌ عذاب‌ رویارویشان‌ درآید [‌تا‌ ‌به‌ ‌خود‌ آیند]

56 - و ‌ما پیامبران‌ ‌را‌ جز مژده‌ دهندگان‌ و بیم‌رسانان‌ نمی‌فرستیم‌ و کسانی‌ ‌که‌ کافر شدند ‌به‌ باطل‌ مجادله‌ می‌کنند ‌تا‌ ‌به‌ وسیله ‌آن‌ حق‌ ‌را‌ پایمال‌ کنند [‌آنها‌] آیات‌ ‌من‌ و آنچه‌ ‌را‌ بدان‌ بیم‌ داده‌ شده‌اند ‌به‌ ریشخند گرفتند

57 - کیست‌ ظالم‌تر ‌از‌ کسی‌ ‌که‌ آیات‌ پروردگارش‌ ‌به‌ وی‌ تذکر داده‌ شود و ‌او‌ اعراض‌ کند و آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ پیش‌ فرستاده‌ ‌از‌ یاد ببرد! ‌ما ‌بر‌ دل‌های‌ آنان‌ پوشش‌هایی‌ [‌از‌ قساوت‌] قرار دادیم‌ ‌که‌ ‌آن‌ (قرآن‌) ‌را‌ نفهمند و ‌در‌ گوش‌هایشان‌ سنگینی‌ نهادیم‌ و ‌اگر‌ ‌به‌ سوی‌ هدایت‌ دعوتشان‌ کنی‌، ‌در‌ ‌آن‌ صورت‌ ‌هم‌ هرگز ‌به‌ راه‌ نخواهند آمد

58 - و پروردگار تو آمرزنده‌ و صاحب‌ رحمت‌ ‌است‌ ‌اگر‌ مردم‌ ‌را‌ ‌به‌ عملشان‌ می‌گرفت‌، حتما عذاب‌ ‌را‌ زودتر ‌به‌ ‌آنها‌ می‌رسانید، ولی‌ ‌برای‌ ‌آنها‌ موعدی‌ ‌است‌ ‌که‌ هرگز ‌از‌ ‌آن‌ گریزی‌ نمی‌یابند

59 - و مردم‌ ‌آن‌ شهرها ‌را‌ چون‌ بیدادگری‌ کردند هلاک‌ کردیم‌ و ‌برای‌ هلاکتشان‌ موعدی‌ نهادیم‌

60 - و هنگامی‌ ‌که‌ موسی‌ ‌به‌ جوان‌ [همراه‌] ‌خود‌ ‌گفت‌: همچنان‌ خواهم‌ رفت‌ ‌تا‌ ‌به‌ محل‌ تلاقی‌ دو دریا برسم‌، ‌هر‌ چند مدتی‌ طولانی‌ ‌به‌ راه‌ ‌خود‌ ادامه‌ دهم‌

61 - ‌پس‌ چون‌ ‌به‌ محل‌ تلاقی‌ ‌آن‌ دو دریا رسیدند، ماهی‌ ‌خود‌ ‌را‌ [‌که‌ ‌برای‌ تغذیه‌ ‌بود‌] فراموش‌ کردند، ‌پس‌ [ماهی‌] راه‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌در‌ دریا پیش‌ گرفت‌

انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
مشخصات :
قرآن تبيان- جزء 15 - حزب 30 - سوره کهف - صفحه 300
قرائت ترتیل سعد الغامدی-آيه اي-باکیفیت(MP3)
بصورت فونتی ، رسم الخط quran-simple-enhanced ، فونت قرآن طه
با اندازه فونت 25px
بصورت تصویری ، قرآن عثمان طه با کیفیت بالا
مشخصات ترجمه یا تفسیر :
Quran Translation
# Name: بهرام پور
# Translator: Abolfazl Bahrampour
# Language: Persian
# ID: fa.bahrampour
# Last Update: November 29, 2013
# Source: Tanzil.net
انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
در باره ما  | تماس با ما |  نظر دهی | سایت جایگزین
خدمات تلفن همراه
مراجعه: 318,755,539