ابوعلی حسین بن عبداللَّه بن حسین بن علی بن سینا ملقَّب به حجت الحق، معروف به شیخ الرییس، از حکمای نامدار جهان اسلام است.
وی در سوم صفر 370 ق در بلخ به دنیا آمد.
از خردسالی به فراگیری علم پرداخت و در جوانی، علامه دهر گردید.
هرگاه مسأله‌ای بر او مشکل می‌شد، با وضو به مسجد شهر می‌رفت و حلّ آن را از خداوند می‌خواست.
وی به سبب معالجه بیماری امیر نوح بن منصور سامانی، مقرب پادشاه گردید.
شیخ از این فرصت استفاده کرد و به کتابخانه دربار راه یافت.
در مدت عمر ابوعلی‌سینا، وقایع متعددی بر او گذشت که از وزارت تا زندان را در بر داشت.
شیخ به زبان‌های فارسی و عربی، تالیفات فراوان دارد که اشارات، شفا، حکمت عرشیه، قضا و قَدَر و لغةالعَرَب و.
.
.
از آن جمله‌اند.
سرانجام این دانشمند شهیر و فیلسوف کبیر در 58 سالگی در همدان درگذشت و در همان شهر مدفون گردید.
به پاسداشتِ این پزشک نامدار مسلمان، روز اول شهریور در ایران، روز پزشک نامگذاری شده است.
در ادامه به احادیث متناسبی اشاره می‌شود:
قال رسول الله(ص): مَنْ تَطَبَّبَ فَهُوَ لایُعلَمُ مِنهُ طِبٌّ قَبلَ ذلِکَ فَهُوَ ضامِنٌ(میزان الحکمه، ح 11147)
کسی که بدون پیشینه پزشکی طبابت کند، ضامن است.
قال علی(ع): مَن تَطَبَّبَ فَلْیَتَّقِ اللَّهَ وَ لْیَنصَحْ وَلیَجتَهِدْ (دعائم الاسلام ، ج 2 ، ص 144)
هر که طبابت می‌کند باید از خدا بترسد و خیرخواه باشد و سعی خود را به کاربرد.
قال الصادق(ع): لایَستَغنِی أهلُ کُلِّ بَلَدٍ عَن .
.
.
طَبیبٍ بَصیرٍ ثِقَةٍ (تحف العقول ، ص 321)
مردم هیچ شهری از پزشکِ بصیرِ مورد اعتماد بی نیاز نیستند.