5 بهمن
برگزاری انتخابات اولین دوره ریاست جمهوری (1358ش)
به دنبال استعفای دولت موقت در 15 آبان 1358، شورای انقلاب به دستور حضرت امام خمینی(ره)، راسا مدیریت اجرایی کشور را برعهده گرفت و موظف شد هر چه سریع‌تر انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی را برگزار کند.
اولین انتخابات ریاست جمهوری در 5 بهمن 1358 ش برگزار شد.
در این انتخابات، بیش از 100 تن از شخصیت های سیاسی و مردم عامی نامزد شدند.
از آنجائی که هنوز شورای نگهبان تشکیل نشده بود طبق قانون اساسی تائید صلاحیت نامزدها به عهده حضرت امام(ره) گذاشته شده بود.
با این حال حضرت امام(ره) به دلیل شرایط حساس کشور در این خصوص اقدام نکردند و طی رهنمودهائی با تبیین خصوصیات رئیس‌جمهور خوب و متعهد به نظام نوپای جمهوری اسلامی این امر را به عهده خود مردم گذاشتند.
در نهایت در این انتخابات ابوالحسن بنی صدر که پس از اقامت 15 ساله در فرانسه به ایران بازگشته و با تظاهر به وفاداری به انقلاب، نظام، مردم و رهبری توانسته بود محبوبیتی کسب کند، 76 درصد آرای مردم را اخذ کرد و به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد.
حضرت امام(ره) با هوشمندی و شناختی که از وی داشتند، در مراسم تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری وی، با اشاره به مبانی حکومت در اسلام «حب دنیا را راس همه خطاها» توصیف فرموده و وی را از استبداد رای و خودپسندی برحذر داشتند.
اما بنی‌صدر به زودی هویت اصلی خود را نشان داد و با تکیه بر قدرتی که از مردم برای خدمت به آنان به دست آورده بود، خود را محور نظام نامید و کوشید با سرکوب نیروهای انقلابی و متعهد به ولایت فقیه، امور کشور را قبضه کند.
وی در همین راستا، و در شرایطی که جنگ هم بر کشور تحمیل شده بود، با سازمان مجاهدین خلق (منافقین) همسو شد و با دامن زدن به تشنج و درگیری‌ها در کشور، جاه‌طلبی‌های خود را ادامه داد.
عدم ممانعت بنی صدر از تجاوز رژیم بعث عراق، کارشکنی دربرابر نیازهای دفاعی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، حمایت از آشوبگران منافق، ناسازگاری با کابینه که با نخست‌وزیری شهید رجائی اداره می‌شد و.
.
.
باعث شد، حضرت امام در بیستم خرداد 1360، وی را از فرماندهی کل قوا که از جانب ولی فقیه به رییس جمهور تفویض شده بود، عزل کنند.
سپس مجلس شورای اسلامی با رای قاطع نمایندگان، عدم کفایت سیاسی بنی صدر را اعلام کرد و حضرت امام(ره) در اول تیرماه 1360 وی را رسما از ریاست‌جمهوری «خلع» نمودند.
از این زمان اتحاد بیشتر بنی‌صدر و گروه منافقین باعث به شهادت رساندن تعداد زیادی از مسؤولان عالی‌رتبه نظام گردید، تا این که به همراه سرکرده منافقین در 7 مرداد 1360 با چهره‌ای مبدل و زنانه از کشور گریخت و مقیم فرانسه شد.
پس از فرار مفتضحانه بنی صدر، مردم مسلمان ایران با حضور در پای صندوق‌های رأی، برادر مکتبی «محمد علی رجایی» را با آراء قاطع خود به عنوان رئیس جمهور برگزیدند.