محمدرضا پهلوی در جریان افتتاح مجلس دوره بیست‌وچهارم، یکباره کینه‌توزی خود را نسبت به اسلام و ملت مسلمان ایران بر زبان آورد و خواهان از میان بردن آثار و مظاهر ناپسند دوران‌های انحطاط اجتماعی و اخلاقی گردید! و به این ترتیب، شاه، تلویحاً کلیه ضعف‌ها و عقب‌ماندگی‌ها و فساد و زبونی‌های گذشته را به اسلام نسبت داد و اسلام زدایی را تنها راه رسیدن به ترقی و تمدن قلمداد نمود.
از این رو، در پایان سال 1354 ش دو مجلس شورای ملی و سنا در یک اجلاس مشترک تصویب کردند که مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی به شاهنشاهی تغییر یابد و مردم و سازمان‌های دولتی، موظف شدند تا تاریخ جدید را به کار برند و تاریخ هجری که تاریخی اسلامی و بر اساس هجرت پیامبر اسلام به مدینه است، مورد استفاده قرار نگیرد.
از این پس مقرر شد که تاج‌گذاری کورش هخامنشی در سال 599 قبل از میلاد، مبدأ سال خورشیدی و سرآغاز تاریخ ایران قرار گیرد.
به همین مناسبت، اول سال 1355 هجری خورشیدی، آغاز سال 2535 شاهنشاهی به عنوان سال رسمی کشور اعلام شد.
این عمل با مخالفت علما و تحریم حضرت امام خمینی(ره) مواجه شد.
در نهایت مبدأ تاریخ شاهنشاهی دوام چندانی نیافت و سرانجام در سال 1357 ش به دستور دولت جعفر شریف امامی برچیده شد.