2- امضای معاهده ننگین گلستان(1192ش)
با امضای قراردادی بین حاکم محلی گرجستان و تزار روسیه، گرجستان به قلمرو روسیه پیوست.
چون بسیاری از ساکنان آن مسلمان بودند و تبعیت از غیرمسلمان را ننگ میدانستند به ایران کوچ کردند و از مردم ایران و به خصوص علمای اعلام تقاضای کمک کردند.
همزمان، برادر حاکم گرجستان به فتحعلیشاه پناه آورد و دربار ایران را به جنگ با روسها تشویق کرد.
اما روسها به تجاوز خود ادامه دادند و به شهرهای گنجه، شوشی و ایروان، تعرض کردند.
در مقابل علما با انتشار حکم جهاد، مردم را به مبارزه با کفار و دفاع از قلمرو اسلامی و نوامیس مسلمانان فراخواندند.
یکی از مجتهدان به نام "آیتالله مجاهد" شخصا به شهرها و طوایف مختلف مراجعه کرد و ضمن تشریح ضرورت جهاد، لشکری برای دفاع بسیج کرد.
بدین ترتیب دوره اول جنگهای ایران و روس آغاز شد.
این جنگ پس از ده سال، قوای هر دو دولت را بسیار ضعیف کرد.
در مقابل انگلیس از فرصت استفاده کرد و به عنوان میانجی وارد صحنه این منازعه گردید تا اینکه با امضای عهدنامهای، ایران و روس به ترک مخاصمه رضایت دادند.
از آنجائی که این عهدنامه در روستای گلستان از توابع اردبیل منعقد گردید، به عهدنامه گلستان موسوم شد.
به موجب این قرارداد، تمامی ایالتهای داغستان، گرجستان و ارمنستان، شروان و آران(جمهوری آذربایجان امروزی) و شهرهای مهمی چون قره باغ، باکو، دربند، لنکران و بخشی از تالش به روسیه واگذار شد.
به علاوه حق کشتیرانی در دریای خزر از ایران سلب گردید و در عوض، دولت روسیه تنها متعهد گردید ولیعهدی عباس میرزا را بپذیرد و دستیابی او به به قدرت را تضمین کند!
ادامه دستاندازی روسها به اموال و نوامیس مسلمین در ایالتهای اشغالی، عدم تعیین دقیق مرز دو دولت، اطلاع مردم از مفاد این عهدنامه تحمیلی، شماتت دربار از سوی علما و.
.
.
موجب شد مردم خود را برای دور دوم جنگ با روسها آماده کنند.