احکام شرعی - احکام طهارت/ - مطهرات/ - غایب شدن مسلمان - تطابق با فتوای آیت الله العظمی صافی

221 - اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری که مانند ظرف و فرش دراختیار او است نجس شود و آن مسلمان غایب گردد، ( با شش شرط پاك است : اول : آنكه آن مسلمان چيزي را كه بدن يا لباسش را نجس كرده نجس بداند. پس اگر مثلا لباسش به عرق جنب از حرام آلوده شود وآن را نجس نداند، بعد از غايب شدن او نمي شود آن لباس را پاك دانست . دوم :َنكه بداند بدن يا لباسش به چيز نجس رسيده است . سوم : آنكه انسان ببيند آن چيزرا در كاري كه شرط آن پاكي است استعمال مي كند، مثلا ببيند با آن لباس نمازمي خواند. چهارم : آنكه مسلمان بداند شرط كاري را كه با آن چيز انجام مي دهد، پاكي است . پنچم : آنكه انسان احتمال دهد آن مسلمان چيزي را كه نجس شده آب كشيده است . پس اگر يقين داشته باشد كه آب نكشيده ، نبايد آن چيز را پاك بداند. و نيزاگر نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاك دانستن آن چيز محل اشكال است . ششم : آنكه بنابر احتياط واجب آن مسلمان بالغ باشد.) اگر انسان احتمال بدهدکه آن چیز را آب کشیده یا یه واسطه آنکه مثلا آن چیز در آب جاری افتاده پاک شده است ، اجتناب از آن لازم نیست .

222 - اگر خود انسان یقین کند که چیزی که نجس بوده ، پاک شده است ، یادو عادل به پاک شدن آن خبر دهند، آن چیز پاک است . و همچنین است اگر کسی که چیز نجس در اختیار او است بگوید آن چیز پاک شده ، یا مسلمانی چیز نجس راآب کشیده باشد، اگر چه معلوم نباشد درست آب کشیده یا نه .

223 - کسی که وکیل شده است لباس انسان را آب بکشد ( اگر بگويد آب كشيدم ، و انسان به گفته او اطمينان پيدا كند، آن لباس پاك است .) و لباس هم درتصرف او باشد، اگر بگوید آب کشیدم ، آن لباس پاک است .

224 - اگر انسان حالی دارد که در آب کشیدن چیز نجس یقین پیدا نمی کند، می تواند به گمان اکتفا نماید.