دعاء سیفی صغیر معروف به دعاء قاموس
شيخ اجلّ ثقة الإسلام نوري عطَّرَ اللَّهُ مرقده در صحيفه ثانيه علويّه آن را ذكر كرده و فرموده كه از براي اين دعا در كلمات ارباب طلسمات و تسخيرات شرح غريبي است و از براي او آثار عجيبه ذكر كرده اند و من چون اعتماد بر آن نداشتم ذكر نكردم لكن اصل دعا را ذكر مي كنم تَسامُحاً و تَاَسِّياً بالعُلماء الأعلامِ و دعا اين است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای بخشاینده مهربان
رَبِّ اَدْخِلْني في لُجَّةِ بَحْرِ اَحَدِيَّتِكَ، وَطَمْطامِ يَمِّ وَحْدانِيَّتِكَ، وَقَوِّني
پروردگارا مرا در میان دریای یگانگیت و در دل اقیانوس یکتائیت وارد کن و نیرویم ده
بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطانِ فَرْدانِيَّتِكَ، حَتّي اَخْرُجَ اِلي فَضآءِ سَعَةِ رَحْمَتِكَ،
به نیروی پیروز فرمانروایی تنهائیت تا من به فضای وسیع رحمتت درآیم
وَفي وَجْهي لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ اثارِ حِمايَتِكَ، مَهيباً بِهَيْبَتِكَ،
در حالی که در چهره ام پرتوهایی از برق نزدیکی به تو از آثار حمایتت موجود باشد و از هیبت تو هیبتی
عَزيزاً بِعِنايَتِكَ، مُتَجَلِّلاً مُكَرَّماً بِتَعْليمِكَ وَتَزْكِيَتِكَ، واَلْبِسْني خِلَعَ
گرفته باشد و به عنایت تو نیرومند گشته و به برکت تعلیم و پرورش تو با شوکت و گرامی شده باشد و خلعت
الْعِزَّةِ وَالْقَبُولِ، وَسَهِّلْ لي مَناهِجَ الْوُصْلَةِ والْوُصُولِ، وَتَوِّجْني بِتاجِ
عزت و قبولی درگاهت را به من بپوشان و راه های وصول و رسیدن به درگاهت را برایم هموار ساز و تاج
الْكَرامَةِ وَالْوَقارِ، وَاَ لِّفْ بَيْني وَبَيْنَ اَحِبَّآئِكَ في دارِ الدُّنْيا وَدارِ
بزرگواری و وقار بر سرم نه و میان من و دوستانت را در دنیا و آخرت آشتی و الفت بده و
الْقَرارِ، وَارْزُقْني مِنْ نُورِ اسْمِكَ هَيْبَةً وَسَطْوَةً تَنْقادُ لِيَ الْقُلُوبُ
از روشنی نام بزرگوارت هیبت و سطوتی روزی من کن که دل ها و ارواح مطیع و منقاد من گردند
وَالْأَرْواحُ، وَتَخْضَعُ لَدَيَّ النُّفوُسُ وَالْأَشْباحُ، يا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ
و نفوس و اشباح در پیش من فروتن گردند ای که در برابرش گردنکشان خوار و
الْجَبابِرَةِ، وَخَضَعَتْ لَدَيْهِ اَعْناقُ الْأَكاسِرَةِ، لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْكَ اِلاَّ
پادشاهان خاضع و تسلیم اند راه نجات و پناهگاهی از تو جز بسوی تو نیست و کمکی نیست مگر
اِلَيْكَ، وَلا اِعانَةَ اِلاَّ بِكَ، وَلاَ اتِّكآءَ اِلاَّ عَلَيْكَ ادْفَعْ عَنّي كَيْدَ
به وسیله خودت و اعتمادی نیست جز بر تو دور کن از من بداندیشی
الْحاسِدينَ، وَظُلُماتِ شَرِّ المُعانِدينَ، وَارْحَمْني تَحْتَ سُرادِقاتِ
حسودان و تاریکی های شر ستیزه جویان را و در زیر پرده های عرش خود بر من ترحم کن
عَرْشِكَ، يا اَكْرَمَ الْأَكْرَمينَ، اَيِّدْ ظاهِري في تَحْصيلِ مَراضيكَ، وَنَوِّرْ
ای بزرگوارترین بزرگواران یاری ده ظاهرم را در تحصیل موجبات خوشنودیت و نورانی کن
قَلْبي وَسِرّي بِالْإِطِّلاعِ عَلي مَناهِجِ مَساعيكَ، اِلهي كَيْفَ اَصْدُرُ
دل و اندرونم را به آگاه شدن بر راه های وصول به سویت خدایا چگونه
عَنْ بابِكَ بِخَيْبَةٍ مِنْكَ، وَقَدْ وَرَدْتُهُ عَلي ثِقَةٍ بِكَ، وَ كَيْفَ تُؤْيِسُني مِنْ
از در خانه ات مأیوسانه بازگردم در صورتی که با اطمینان به تو به اینجا آمده ام و چگونه از
عَطآئِكَ، وَقَدْ اَمَرْتَني بِدُعآئِكَ، وَها اَنَا مُقْبِلٌ عَلَيْكَ، مُلْتَجِئٌ اِلَيْكَ،
عطا و بخششت نومیدم سازی در صورتی که خودت به دعا کردن وادارم کردی و هم اکنون من رو به تو آورده ام و پناهنده به تو
باعِدْ بَيْني وَبيْنَ اَعْدآئي كَما باعَدْتَ بَيْنَ اَعْدآئي ، اِخْتَطِفْ اَبْصارَهُمْ
گشته ام میان من و دشمنانم را دور کن چنان که میانه خود آن دشمنانم را جدایی انداختی و به وسیله نور قدس خود
عَنّي بِنُورِ قُدْسِكَ وَجَلالِ مَجْدِكَ، اِنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ المُعْطي جَلائِلَ النِّعَمِ
و شوکت مجدت چشمانشان را از من نابینا کن که همانا تویی خدایی که به رازگویانت نعمت های بزرگ
الْمُكَرَّمَةِ لِمَنْ ناجاكَ بِلَطآئِفِ رَحْمَتِكَ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ،
و پرارزش عطا کنی به وسیله ریزه کاری های رحمتت ای زنده ای پاینده ای صاحب جلال و بزرگواری
وَصَلَّي اللَّهُ عَلي سَيِّدِنا وَنَبِيِّنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعينَ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.
و درود خدا بر سید ما و پیامبر ما محمد و آل پاک و پاکیزه اش همگی