چهارم - دعا در اعمال روز عرفه
دعائي است كه در اعمال روز عرفه در ذيل تسبيح سُبْحانَ اللَّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللَّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ(سپاس از آن خداست پيش از وجود هر كس و سپاس از آن خداست پس از هر كس) كه در مفاتيح مذكور است بعد از تَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ بخوان :
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ كُلِّ
و ستایش خدای را پیش از هر کس و ستایش خدای را بعد از هرکس و ستایش خدای را با هر
اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ يَبْقي رَبُّنا وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ
کس و ستایش خدای را که باقی است پروردگار ما و فانی شود هرکس و ستایش خدای را ستایشی که فزونی جوید
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ
برستایش ستایش کنندگان ستایش بسیاری پیش از هرکس و ستایش خدای را ستایشی که فزونی جوید
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ
ستایش ستایش کنندگان را ستایشی بسیار پس از هرکس و ستایش خدای را ستایشی که فزونی جوید
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ
ستایش ستایش کنندگان را ستایشی بسیار با هرکس و ستایش خدای را ستایشی که فزونی جوید
حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً، لِرَبِّنَا الْباقي، وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ، وَالْحَمْدُ للَّهِ
ستایش ستایش کنندگان را ستایشی بسیار برای پروردگار ما که باقی است و فانی شود هرکس و ستایش خدای را
حَمْداً لا يُحْصي وَلا يُدْري، وَلا يُنْسي وَلا يَبْلي، وَلا يَفْني وَلَيْسَ
ستایشی که بشماره درنیاید و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد و کهنه نشود و فنا نپذیرد
لَهُ مُنْتَهي، وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَدُومُ بِدَوامِهِ، وَيَبْقي بِبَقائِهِ في سِنيِ
و نهایت نداشته باشد و ستایش خدای را ستایشی که دوام یابد به دوام او و باقی بماند به بقای او در طول سالیان
الْعالَمينَ، وَشُهُورِ الدُّهُورِ، وَاَيّامِ الدُّنْيا، وَساعاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ،
(بی شمار) جهانیان و ماههای روزهای این جهان و ساعتهای شب و روز
وَالْحَمْدُ للَّهِ اَبَدَ الاَبَدِ وَمَعَ الْاَبَدِ، مِمّا لا يُحْصيهِ الْعَدَدُ، وَلا يُفْنيهِ
و ستایش خدای را به همیشگی همیشه و تا ابد بدان حدّ که شماره اش نکند شماره و عدد و تمامش نکند
الْاَمَدُ، وَلا يَقْطَعُهُ الْاَبَدُ، وَتَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ
زمان و مدت و قطع نکند دنباله اش را ابد (و همیشگی ) و بزرگ است خدا که بهترین آفرینندگان است
بعد بگو :
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ مَعَ
معبودی نیست جز خدا پیش از هرکس و معبودی نیست جز خدا پس از هرکس و معبودی نیست جز خدا با
كُلِّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ يَبْقي رَبُّنا وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ
هر کس و معبودی نیست جز خدا که باقی است پروردگار ما و فانی شود هر کس و معبودی نیست جز خدا
تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا
به یکتا خوانی آن چنانی که فزونی جوید یکتاخوانی یکتاخوانندگان را فزونی بسیاری پیش از هرکس و معبودی نیست جز
اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ
خدا به یکتاخوانی آنچنانی که فزونی جوید یکتاخوانی یکتاخوانان را فزونی بسیاری بعد از هرکس و معبودی نیست
اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ، وَلا
جز خدا به یکتاخوانی آنچنانی که فزونی جوید یکتاخوانی یکتاخوانان را فزونی بسیار با هرکس و معبودی
اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً لِرَبِّنَا الْباقي
نیست جز خدابه یکتاخوانی آنچنانی که برتری جوید یکتاخوانی یکتاخوانان را فزونی بسیاری برای پروردگار ما که باقیست
وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً لا يُحْصي وَلا يُدْري، وَلا
و فانی شود هرکس و معبودی نیست جز خدا به یکتاخوانی آنچنانی که شماره نشود مقدارش و دانسته نشود و
يُنْسي وَلا يَبْلي وَلا يَفْني، وَلَيْسَ لَهُ مُنْتَهي، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً
فراموش نگردد و کهنه نشود و فنا نپذیرد و انتها نداشته باشد و معبودی نیست جز خدا به یکتاخوانی آنچنانی
يَدُومُ بِدَوامِهِ، وَيَبْقي بِبَقآئِهِ في سِنيِ الْعالَمينَ، وَشُهُورِ الدُّهُورِ،
که ادامه یابد به دوام او و باقی ماند به بقای او در طول سالیان جهانیان و ماههای روزگاران
وَاَيّامِ الدُّنْيا، وَساعاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ، وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ اَبَدَ الاَبَدِ وَمَعَ
و روزهای این جهان و ساعتهای شب و روز و معبودی نیست جز خدا به همیشگی همیشه و تا
الاَبَدِ مَمّا لا يُحْصيهِ الْعَدَدُ وَلا يُفْنيهِ الاَمَدُ وَلا يَقْطَعُهُ الاَبَدُ وَتَبارَكَ
اَبد بدان حد که شماره اش نکند عدد و فانیش نکند مدت و دنباله اش را قطع نکند اَبد و بزرگ است
اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ
خدا که بهترین آفرینندگان است
پس بگو :
وَاللَّهُ اَكْبَرُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ مَعَ كُلِّ اَحَدٍ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ يَبْقي رَبُّنا وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ،
و خدا بزرگتر است پیش از هر کس و خدا بزرگتر است بعد از هر کس و خدا بزرگتر است با هرکس و (خدا بزرگتر است که باقی ماند پروردگار ما و فانی شود هرکس
وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ،
و خدا بزرگتر است بزرگی آنچنانی که فزونی جوید بر تکبیر تکبیرگویان (بزرگ شمردن بزرگ شمارندگان ) فزونی بسیاری پیش از
وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ،
هر کس و خدا بزرگتر است به تکبیری که فزونی جوید بر تکبیر تکبیرگویان فزونی بسیاری پس از هرکس
وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ،
و خدا بزرگتر است به تکبیری که فزونی جوید بر تکبیر تکبیرگویان فزونی بسیاری با هرکس
وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً لِرَبِّنَا الْباقي
و خدا بزرگتر است به تکبیری که فزونی جوید تکبیر تکبیرگویان را فزونی بسیاری برای پروردگار ما که باقیست
وَيَفْني كُلُّ اَحَدٍ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً لا يُحْصي وَلا يُدْري، وَلا يُنْسي
و فانی شود هرکس و خدا بزرگتر است به تکبیری که به شماره درنیاید و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد
وَلا يَبْلي وَلا يَفْني، وَلَيْسَ لَهُ مُنْتَهي، وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَدُومُ بِدَوامِهِ،
و کهنه نشود و فنا نپذیرد و نهایت نداشته باشد و خدا بزرگتر است تکبیری که دوام یابد به دوام او
وَيَبْقي بِبَقآئِهِ في سِنيِ الْعالَمينَ، وَشُهُورِ الدُّهُورِ، وَاَيّامِ الدُّنْيا، وَساعاتِ
و باقی ماند به بقای او در طول سال های جهانیان و ماه های روزگاران و روزهای دنیا و ساعت های
اللَّيْلِ وَالنَّهارِ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ اَبَدَ الاَبَدِ وَمَعَ الاَبَدِ، مَمّا لايُحْصيهِ الْعَدَدُ،
شب و روز و خدا بزرگتر است به همیشگی همیشه و تا اَبد بدان حد که شماره اش نکند هیچ عددی
وَلا يُفْنيهِ الاَمَدُ، وَلا يَقْطَعُهُ الاَبَدُ، وَتَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ
و فانیش نکند مدت و زمانی و قطع کند دنباله اش را اَبد و بزرگ است خدا بهترین آفرینندگان