خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
در سحرگاه روزی ضربت شهادت بر تارک مبارکش زده شد، فرمود است: نشسته بودم که چشمم اختیار از دستم ربود و در رویا فرو رفتم رسول خدا بر من ظاهر گشت و عرض کردم: ای پیامبر خدا، از امت تو چه کجی ها و خصومت و لجاجتها دیده ام. پیامبر فرمود: بر آنان نفرین کن گفتم: خداوندا، بهتر از آنان را به جای آنان به من عنایت فرما و برای آنان بجای من شری را جانشین بساز.
شریف رضى گفته است:مقصود امیر المؤمنین (علیه السلام) از«اود»کجى، و از«لد»خصومت است. و این ازفصیح‌ترین سخنان است.