خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه ای است از آن حضرت که در هنگام حرکت بسوی شام ایراد فرموده است و گفته شده است:
این خطبه را در موقعی که از کوفه برای حرکت به سوی صفین بیرون آمده بود، در نخیله ایراد فرموده است: سپاس خدای راست هر وقت که شب وارد شود و تاریکیهای خود را بگستراند و سپاس خدای راست هر وقت که ستاره ای بدرخشد و غروب کند و سپاس مر خدای را که احسانش هرگز مفقود نمی گردد و بخشش و اکرامش برای عوض و پاداش نیست. پس از حمد و ثنای خداوندی، من پیش قراولان سپاهیان خود را فرستادم و به آنان دستور دادم مسیر خود را از کنار فرات بگیرند و در آنجا منتظر باشند تا آنگاه که دستور من به آنان برسد. نظر من این است که از این فرات بگذرم و به جمعیت اندکی از شما که در آن طرف فراتند برسم، کسانی که در کنار شط دجله ساکنند. و آنها را بسیج کنم تا با شما بسوی دشمن حرکت کنند و آنان را کمک نیروی شما قرار بدهم.