خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در این خطبه مردم را از غفلت دور می سازد و آنان را به لزوم پناهندگی به خدا هشدار می دهد.
اگر شما می دیدید آنچه را که افراد نوع شما پس از عبور از دالان اسرارآمیز مرگ دیدند، شیون می کردید و به اضطرات میافتادید، و به شنیدن حقایق تن در می دادید و اطاعت از حقایق می کردید. ولی آنچه که رهسپاران دیار خاموشان دیده اند، از دیدگان شما پوشیده است و بزودی این حجاب از جلو چشمان شما برطرف می گردد. اگر شما می خواستید دیده بگشائید و واقعیات را ببینید، وسایل بینائی در اختیار شما گذاشته شده است. اگر می خواستید گوش باز کنید و واقعیات را بشنوید، شنیدنی هایی که واقعیات را با گوش شما آشنا بسازد، طنین انداز گشته است. اگر می خواستید راه رشد و هدایت را در پیش بگیرید، این راه برای شما باز است. از روی حقیقت به شما می گویم: حوادث و حقایق عبرت انگیز برای شما آشکار است. (خود را به نادانی نزنید) شما از آنچه که باید خودداری کنید، جلوگیری شده اید. و از طرف خداوند متعال بعد از رسولان آسمانی کسی جز بشر تبلیغ نمی کند.