خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
درباره رسول خدا (صلی الله علیه و آله )و در این که چه کسی شایسته خلافت است و در حقارت دنیا رسول خدا امین وحی او، و خاتم رسولان او بود و بشارت دهنده رحمت او و تهدیدکننده از عذاب او. اوست شایسته خلافت ای مردم، شایسته ترین انسان ها به امر خلافت، نیرومندترین مردم بر این امر است و داناترین آنان به مشیت خداوندی درباره آن. اگر کسی در موضوع خلافت پس از ثبوت آن، شر و فساد برانگیزد، باید او را وادار به توبه و بازگشت نمود و اگر امتناع بورزد، باید با او به پیکار برخاست. و سوگند به جانم، اگر بنا شود که زمامداری بدون حضور و اجتماع همه مردم، تحقق نیابد، هرگز راهی بر چنین اجتماع و حضور همه بدون استثناء وجود ندارد. آنچه که امکان پذیر است این است که انسان های شایسته از عموم مردم که توانایی حضور در انتخاب زمامدار را دارند، با نظری که می دهند، به کسانی که غایبند، یقین تکلیف می کنند. پس از این گزینش، نه آن کسی که حاضر است می تواند از نظر خود برگردد و نه کسی که غایب بوده است، می تواند زمامدار دیگری را مطرح کند (مگر این که به خطا رود و راه انحراف پیش گیرد). آگاه باشید، من با دو نفر جنگ خواهم کرد: مردی که چیزی را ادعا کند که شایسته آن نیست و مردی که از ادای حقی (امانتی) که به عهده دارد، امتناع بورزد. ای بندگان خدا، شما را به تقوای الهی توصیه می کنم، زیرا وصیت به تقوا بهترین وصیتی است که مردم درباره یکدیگر انجام می دهند و شایسته ترین عواقب امور (پایان همه امور زندگی) است در نزد خدا. اکنون، جنگ میان شما و اهل قبله آغاز شده است و پرچم این جنگ را نباید بر دوش بگیرد مگر کسی که بینا به امور و شکیبا و به موارد حق دانا باشد. پس حرکت کنید به سوی آنچه ماموریت دارید و توقف کنید در جایی که نهی از اقدام شده اید. در هیچ مساله ای عجله نکنید تا تحقیق کامل درباره آن نموده باشید، زیرا برای ما در هر امری که آن را ناخوش دارید، امکان تغییراتی است. آفرینش دنیا آگاه باشید، این دنیایی که شما همواره آن را آرزو می کنید و رغبت و میل به آن دارید و این دنیا هم شما را گاهی خشنود و گاهی ناخشنود می دارد، خانه جاودانی برای شما نیست و نه آن منزلی است که برای آن آفریده شده اید و نه جایگاهی است که به آن دعوت شده اید. قطعی است که این دنیا برای شما پایدار نیست و شما هم برای آن پایدار نیستید. این دنیا اگر چه شما را فریب داده است، با این حال شما را از شر خود نیز برحذر داشته است. پس فریبکاری دنیا را در برابر تهدیدی که شما را نموده است رها کنید و عوامل طمع آن را در مقابل ترساندنتان از خود دور کنید. در این دنیا به آن سرای ابدی سبقت جویید که به سوی آن دعوت شده اید. و با دل های خود از این دنیای ناپایدار روی گردان شوید. و هیچ یک از شما ناله نکند چونان کنیزی که از دنیای او چیزی سلب شده باشد. نعمت خداوندی را به وسیله صبر بر اطاعت خداوندی و التزام به آنچه که خداوند در کتابش شما را به آن ملزم ساخته است تتمیم نمایید. آگاه باشید، چیزی که از دنیا از دست می دهید ضرری به شما وارد نخواهد کرد، مادامی که رکن دینتان را حفظ کرده باشید. نیز آگاه باشید که اگر دینتان را ضایع کنید، هر آنچه که از امور دنیوی خود حفظ کنید، سودی برای شما نخواهد داشت. خداوند دل های ما و شما را به سوی خود جذب نماید و به ما و شما صبر عنایت فرماید.