صیغه عقد اخوت در روز عید غدیر
و بالجمله فضيلت اين روز شريف زياده از آن است كه ذكر شود و اين روز روز قبولي اعمال شيعيان و روز برطرف شدن غمهاي ايشان است و اين روزي است كه حضرت موسي عليه السلام بر ساحران غلبه كرده و خداوند آتش را بر ابراهيم خليل عليه السلام سرد و سلامت كرده و حضرت موسي عليه السلام يوشع بن نون را وصي خود گردانيده و حضرت عيسي عليه السلام شمعون الصفا را وصي خود قرار داده و حضرت سليمان عليه السلام رعيت خود را بر استخلاف آصف بن برخيا اشهاد كرده و جناب رسول خدا صلي الله عليه و آله ما بين اصحاب خود برادري افكنده
و لهذا شايسته است در اين روز عقد اخوت با اخوان مؤمنين و كيفيت آن به نحوي كه شيخ ما در مستدرك وسائل از كتاب زاد الفردوس نقل فرموده چنين است كه: بگذارد دست راست خود را بر دست راست برادر مؤمن خود و بگويد
واخَيْتُكَ فِي اللَّهِ، وَصافَيْتُكَ فِي اللَّهِ، وَصافَحْتُكَ فِي اللَّهِ وَعاهَدْتُ اللَّهَ
برادر شدم با تو در راه خدا و دوست باصفایت شدم در راه خدا و مصافحه کردم با تو در راه خدا و عهد کردم با خدا
وَمَلائِكَتَهُ وَكُتُبَهُ وَرُسُلَهُ وَاَنْبِيآئَهُ، وَالْأَئِمَّةَ الْمَعْصُومينَ عَلَيْهِمُ
و فرشتگانش و کتابهایش و رسولانش و پیمبرانش و امامان معصومین علیهم
السَّلامُ، عَلي اَنّي اِنْ كُنْتُ مِنْ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَالشَّفاعَةِ، وَاُذِنَ لي بِاَنْ
السلام بر اینکه اگر من از اهل بهشت و اهل شفاعت بودم و اجازه ام دادند که
اَدْخُلَ الْجَنَّةَ لا اَدْخُلُها اِلاّ وَاَنْتَ مَعي
داخل بهشت گردم داخل نشوم جز با تو
آنگاه برادر مؤمن بگويد:
قَبِلْتُ
قبول کردم
پس بگويد:
اَسْقَطْتُ عَنْكَ جَميعَ حُقُوقِ الْأُخُوَّةِ، ما خَلاَ الشَّفاعَةَ وَالدُّعآءَ وَالزِّيارَةَ.
و ساقط کردم از تو تمامی حقوق برادری را جز شفاعت و دعا و زیارت
و محدث فيض نيز در خلاصه الاذكار صيغه اخوت را قريب به همين نحو ذكر نموده آنگاه فرموده پس قبول نمايد طرف مقابل از براي خود يا موكل خود به لفظي كه دلالت بر قبول نمايد پس ساقط كنند از همديگر جميع حقوق اخوت را ما سوي دعا و زيارت