مفاتیح الجنان - مسجد سهله- با ترجمه- بصورت تصویری

فصل ششم - در فضیلت و اعمال مسجد سَهْله و اعمال مسجد زَیْد و صَعْصَعَه مسجد سهله

بدان كه بعد از مسجد كبير كوفه مسجدي به فضيلت مسجد سهله در آن عرصه نيست و آن خانه حضرت ادريس عليه السلام و حضرت ابراهيم عليه السلام و محل ورود حضرت خضر عليه السلام و مسكن آن حضرت است و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه به ابو بصير فرمود اي ابو محمد گويا من مي بينم حضرت صاحب الامر عليه السلام در مسجد سهله فرود آيد با اهل و عيالش و منزل آن حضرت باشد و حق تعالي هيچ پيغمبري نفرستاده است مگر آنكه در آن مسجد نماز كرده است و هر كه در آن مسجد اقامت نمايد چنان است كه در خيمه رسول خدا صلي الله عليه و آله اقامت نموده است و هيچ مرد و زن مؤمني نيست مگر آنكه دلش مايل است به سوي آن مسجد و در آن مسجد سنگي است كه در آن صورت هر پيغمبري هست و هيچكس با نيت صادقه نماز و دعا نمي كند در آن مسجد مگر آنكه برمي گردد با حاجت برآمده شده و هيچكس در آن مسجد امان نمي طلبد مگر آنكه امان مي يابد از هر چه كه مي ترسد گفتم فضيلت اين است كه از براي اين مسجد است حضرت فرمود زيادتر بگويم از برايت عرض كردم بلي فرمود كه آن از جمله بقعه هايي است كه خدا دوست مي دارد كه او را در آنها بخوانند و هيچ شب و روزي نيست مگر آنكه ملائكه مي آيند به زيارت آن مسجد و عبادت مي كنند خدا را در آن پس فرمود كه اگر من نزديك مي بودم به شما همه نماز را در آن مسجد مي كردم پس فرمود اي ابا محمد آنچه وصف نكردم از فضيلت اين مسجد بيشتر از آن است كه گفتم من عرض كردم فدايت شوم حضرت قائم عليه السلام هميشه در آن مسجد خواهد بود فرمود بلي الخ و اما اعمال مسجد سهله پس دو ركعت نماز ميان شام و خفتن سنت است از حضرت صادق عليه السلام مروي است كه هر غمناكي كه چنين كند و دعا كند حق تعالي غمش را زايل كند و از بعض كتب مزاريه نقل شده كه چون خواستي داخل مسجد شوي بايست نزد در و بگو :

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ، وَمِنَ اللَّهِ وَاِلَي اللَّهِ، وَما شآءَ اللَّهُ وَخَيْرُ الْأَسْمآءِ للَّهِ،

به نام خدا و به ذات خدا و از جانب خدا و بسوی خدا و آنچه خدا خواهد و بهترین نامها از خدا است

تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ وَلا حَوْلَ و لا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ، اَللّهُمَ

توکل کنم بر خدا و نیست جنبش و نیروئی جز به خدای والای بزرگ خدایا

اجْعَلْني مِنْ عُمَّارِ مَساجِدِكَ وَبُيُوتِكَ، اَللّهُمَّ اِنّي اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَآلِ

قرار ده مرا از آبادکنندگان مساجد و خانه هایت خدایا من بتو رو کنم بوسیله محمد و آل

مُحَمَّدٍ، وَاُقَدِّمُهُمْ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي ، فَاجْعَلْنِي اللّهُمَّ بِهِمْ عِنْدَكَ وَجيهاً فِي

محمد و پیش اندازم آنها را در جلوی حاجتهایم پس قرارم ده خدایا بوسیله ایشان در پیش خود آبرومند در

الدُّنْيا وَالأْخَرةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلوتي بِهِمْ مَقْبُولَةً، وَذَنْبِي بهِمْ

دنیا و آخرت و از مقربان خدایا قرار ده نمازهایم را بدیشان پذیرفته و گناهم را

مَغْفُوراً، وَرِزْقي بِهِمْ مَبْسُوطاً، وَدُعآئي بِهِمْ مُسْتَجاباً،

آمرزیده و روزیم را بدیشان فراخمند و دعایم را بدیشان اجابت شده و حاجتهایم را

وَحَوآئِجي بِهِمْ مَقْضِيَّةً، وَانْظُرْ اِلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ، نَظْرَةً رَحيمَةً

بدیشان برآورده و بنگر بمن بروی بزرگوارت نگریستنی مهربانانه

اَسْتَوْجِبُ بِهَا الْكَرامَةَ عِنْدَكَ، ثُمَّ لا تَصْرِفْهُ عَنّي اَبَداً بِرَحْمَتِكَ يا

که سزاوار گردم بدان بزرگواری در پیش تو را سپس آن را از من باز مگردان هرگز به رحمتت ای

اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْأَبْصارِ، ثَبِّتْ قَلْبي عَلي دينِكَ

مهربانترین مهربانان ای گرداننده دلها و دیدگان پابرجا کن دلم را بر دین خود

وَدينِ نَبِيِّكَ وَوَلِيِّكَ، وَلا تُزِغْ قَلْبي بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَني ، وَهَبْ لي مِنْ

و دین پیامبرت و نماینده ات
منحرف مکن دلم را پس از آنکه هدایتم کردی و به بخش به من از

لَدُنْكَ رَحْمَةً، اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ، اَللّهُمَّ اِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ، وَمَرْضاتَكَ

نزد خویش رحمتی که براستی توئی بخشایشگر خدایا بسوی تو رو کنم و خوشنودی تو

طَلَبْتُ، وَثَوابَكَ ابْتَغَيْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، اَللّهُمَّ فَاَقْبِلْ

را جویم و پاداش نیک تو را خواهانم و به تو ایمان دارم و بر تو توکل کنم خدایا پس روی خود را

بِوَجْهِكَ ِالَيِّ، وَاَقْبِلْ بِوَجْهي اِلَيْكَ.

بسویم کن و روی مرا بسوی خود گردان

پس بخوان آية الكرسي و معوذتين را و تسبيح كن خدا را هفت مرتبه و تحميد كن هفت مرتبه و تهليل بگو هفت مرتبه و تكبير بگو هفت مرتبه يعني هر يك از

سُبْحانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ للَّهِ ِ، وَلا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ، وَ اللَّهُ اَكْبَرُ

منزه است خدا و ستایش از خدا است و معبودی نیست جز خدا و خدا بزرگتر است

را هفت مرتبه بگو پس بگو :

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَي ما هَدَيْتَني وَلَكَ الْحَمْدُ

خدایا از تو است ستایش بخاطر آنکه مرا راهنمائی کردی و از تو است ستایش

عَلي ما فَضَّلْتَني ، وَلَكَ الْحَمْدُ عَلي ما شَرَّفْتَني وَلَكَ الْحَمْدُ عَلي كُلِ

بر آنچه برتریم دادی و از تو است ستایش بر آنکه شرافتم دادی و از تو است ستایش بر هر

بَلاءٍ حَسَنٍ ابْتَلَيْتَني ، اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ صَلوتي وَدُعآئي ، وَطَهِّرْ قَلْبي ،

آزمایش نیکوئی که مرا بدان آزمودی خدایا بپذیر نمازم را و دعایم را و پاک گردان دلم را

وَاشْرَحْ لي صَدْري ، وَتُبْ عَلَيَّ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ.

و بازکن سینه ام را و توبه ام بپذیر که براستی توئی توبه پذیر مهربان

و سيد بن طاوس فرموده كه چون اراده كردي كه به مسجد سهله روي پس ما بين مغرب و عشا در شب چهارشنبه وارد آن مسجد شو كه افضل اوقات ديگر است پس همان كه وارد شدي نماز مغرب و نافله اش را بجا آور پس برخيز دو ركعت نماز تحيت مسجد كن قربة إلي الله و چون فارغ شدي دستها را به سمت آسمان بلند كن و بگو :

اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، مُبْدِئُ الْخَلْقِ وَمُعيدُهُمْ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،

توئی خدائی که معبودی جز تو نیست آغازنده خلق و بازگرداننده آنها و توئی دائی که معبودی جز تو نیست آفریننده خلق

خالِقُ الْخَلْقِ وَرازِقُهُمْ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْقابِضُ الْباسِطُ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا

خ و روزی ده آنها و توئی خدائی که معبودی جز تو نیست برگیرنده و گسترنده ای و توئی خدائی که

اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،مُدَبِّرُ الاُمُورِ، وَباعِثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ، اَنْتَ وارِثُ الْأَرْضِ وَمَنْ

معبودی جز تو نیست تدبیرکننده اموری و برانگیزنده ساکنان در گوری توئی وارث زمین و ساکنان آن از

عَلَيْها، اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ المَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْحَيِّ الْقَيُّومِ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ

تو خواهم به نامت که در گنجینه و پنهان است ای زنده پاینده و توئی خدائی که معبودی جز

اِلاَّ اَنْتَ، عالِمُ السِّرِّ وَاَخْفي ، اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي اِذا دُعيتَ بِهِ اَجَبْتَ،

تو نیست دانای نهان و نهانتر از تو خواهم بدان نامت که هرگاه بدان تو را خوانند اجابت کنی

وَاِذا سُئِلْتَ بِهِ اَعْطَيْتَ، وَاَسْئَلُكَ بِحَقِّكَ عَلي مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ،

و چون بدان از تو درخواست شود عطا کنی و از تو خواهم به حقی که تو بر محمد و خاندانش داری

وَبِحَقِّهِمُ الَّذي اَوْجَبْتَهُ عَلي نَفْسِكَ،اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،

و به حقی که از ایشان بر خود واجب کردی که درود فرستی بر محمد و آل محمد

وَاَنْ تَقْضِيَ لي حاجَتي ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ، يا سامِعَ الدُّعآءِ، يا سَيِّداهُ

و برآوری حاجتم را همین ساعت همین ساعت ای شنوای دعاء ای آقای من

يا مَوْلاهُ يا غِياثاهُ، اَسْئَلُكَ بِكُلِ اسْمٍ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، اَوِ اسْتَاْثَرْتَ بِهِ

ای سرور من ای دادرس من
از تو خواهم به هر نامی که خود را بدان نامیدی یا انتخابش کردی آن را

في عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تُعَجِّلَ

در علم غیب نزد خودت که درود فرستی بر محمد و آل محمد و شتاب کنی

فَرَجَنَا السَّاعَةَ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاَبْصارِ، يا سَميعَ الدُّعآءِ،

در گشایش ما همین ساعت ای گرداننده دلها و دیده ها ای شنوای دعاء

پس به سجده برو و خشوع كن و بخوان خدا را به جهت هر چه كه مي خواهي پس نماز مي گزاري در گوشه اي كه طرف مغرب و شمال است دو ركعت و آن موضع خانه حضرت ابراهيم خليل عليه السلام است كه از آنجا به جنگ عمالقه رفت و چون از نماز فارغ شدي تسبيح بكن و پس از آن بگو :

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذِهِ الْبُقْعَةِ الشَّريفَةِ وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فيها، قَدْ عَلِمْتَ

خدایا به حق این بقعه شریفه و به حق هرکس تو را در آن پرستش کرده تو که می دانی

حَوائِجي ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْضِها، وَقَدْ اَحْصَيْتَ

حاجات مرا پس درود فرست بر محمد و آل محمد و حاجاتم را برآور و تو که شماره کرده ای

ذُنُوبي ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْها، اَللّهُمَّ اَحْيِني ما

گناهانم را پس درود فرست بر محمد و آل محمد و آنها را بیامرز خدایا زنده بدار مرا تا

كانَتِ الْحَياةُ خَيْراً لي ، وَاَمِتْني اِذا كانَتِ الْوَفاةُ خَيْراً لي ، عَلي مُوالاةِ

وقتی که زنده بودن برایم بهتر است و بمیرانم وقتی که مرگ برایم بهتر است بر حال دوست داشتن

اَوْلِيآئِكَ، وَمُعاداةِ اَعْدآئِكَ، وَافْعَلْ بي ما اَنْتَ اَهْلُهُ، يا اَرْحَمَ

دوستانت و دشمن داشتن دشمنانت و انجام ده درباره من آنچه را تو شایسته آنی ای مهربانترین

الرَّاحِمينَ.

مهربانان

پس نماز مي گزاري در گوشه اي ديگر كه در سمت مغرب و قبله است دو ركعت و دستها را بلند مي كني و مي گويي :

اَللّهُمَّ اِنّي صَلَّيْتُ هذِهِ الصَّلوةَ ابْتِغآءَ

خدایا من این نماز را خواندم به امید بدست آوردن

مَرْضاتِكَ وَطَلَبَ نآئِلِكَ، وَرَجآءَ رِفْدِكَ وَجَوآئِزِكَ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ

خوشنودیت و به طلب عطایت و به امید دستگیری و جایزه هایت پس درود فرست بر محمد

وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَتَقَبَّلْها مِنّي بِاَحْسَنِ قَبُولٍ، وَبَلِّغْني بِرَحْمَتِكَ الْمَأْمُولَ،

و آل محمد و بپذیر آن را از من به بهترین پذیرفتن و به رحمت خود مرا به آرزویم برسان

وَافْعَلْ بي ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

و انجام ده درباره من آنچه را تو شایسته آنی ای مهربانترین مهربانان

پس به سجده برو و بگذار دو طرف صورت را بر خاك پس برو به گوشه اي كه در طرف مشرق است و دو ركعت نماز گزار و دستها را بگشا و بگو :

اَللّهُمَّ اِنْ كانَتِ الذُّنُوبُ وَالْخَطايا قَدْ اَخْلَقَتْ وَجْهي

خدایا اگر چنان است که گناهان و خطاها رویم را نز تو فرسوده کرده است

عِنْدَكَ، فَلَمْ تَرْفَعْ لي اِلَيْكَ صَوْتاً، وَلَمْ تَسْتَجِبْ لي دَعْوَةً، فَاِنّي

و در نتیجه بالا نرود از من بسوی تو آوازی و اجابت نکنی برایم دعائی را پس از تو

اَسْئَلُكَ بِكَ يا اللَّهُ، فَاِنَّهُ لَيْسَ مِثْلَكَ اَحَدٌ، وَاَتَوَسِّلُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ،

خواهم به حق خودت ای خدا زیرا نیست مانندت هیچکس و توسل جویم بسویت بوسیله محمد و آلش

وَاَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تُقْبِلَ اِلَيَّ بِوَجْهِكَ

و از تو خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و رو کنی بسویم بروی

الْكَريمِ، وَتُقْبِلَ بِوَجْهي اِلَيْكَ، وَلا تُخَيِّبْني حَيْنَ اَدْعُوكَ، وَلا تَحْرِمْني

بزرگوارت و بگردانی رویم را بسوی خودت و نومیدم نسازی هنگامی که تو را می خوانم و محرومم ننمائی

حَيْنَ اَرْجُوكَ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

هنگامی که امید به تو دارم ای مهربانترین مهربانان

مؤلف گويد كه از بعض كتب مزاريه غير معروفه نقل شده كه بعد از آن مي روي به گوشه اي ديگر كه در طرف مشرق واقع شده و دو ركعت نماز گزار در آنجا و بگو :

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاِسْمِكَ يا اَللَّهُ، اَنْ تُصَلِّيَ

خدایا از تو می خواهم به نامت ای خدا که درود فرستی

عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَجْعَلَ خَيْرَ عُمْري آخِرَهُ، وَخَيْرَ اَعْمالي

بر محمد و آل محمد و قرار دهی بهترین دوران عمرم را پایانش و بهترین کارهایم را

خَواتيمَها، وَخَيْرَ اَيَّامي يَوْمَ اَلْقاكَ فيهِ، اِنَّكَ عَلي كُلِّشَيْ ءٍ قَديرٌ،

انجامشان و بهترین روزهایم را آن روزی که تو را در آن دیدار کنم که براستی تو بر هر چیز توانائی

اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ دُعآئي ، وَاسْمَعْ نَجْوايَ، يا عَلِيُّ يا عَظيمُ، يا قادِرُ يا

خدایا بپذیر دعایم را و بشنو رازم را ای والا ای بزرگ ای توانا ای

قاهِرُ، يا حَيّاً لا يَمُوتُ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغْفِرْ لِيَ

چیره ای زنده ای که هرگز نمیرد درود فرست بر محمد و آل محمد و بیامرز از من

الذُّنُوبَ الَّتي بَيْني وَبَيْنَكَ، وَلا تَفْضَحْني عَلي رُؤُوسِ الأَشْهادِ،

گناهانی را که میان من و تو است و رسوایم مکن در حضور مردمان

وَاحْرُسْني بِعينِكَ الَّتي لا تَنامُ، وَارْحَمْني بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ يا اَرْحَمَ

و پاسداریم کن بدان دیده ات که نخوابد و رحم کن به من بدان نیروئی که بر من داری ای مهربانترین

الرَّاحِمينَ، وَصَلَّيَ اللَّهُ عَلي سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرينَ، يا رَبَ الْعالَمينَ.

مهربانان و درود فرست بر آقای ما محمد و آل پاکش ای پروردگارجهانیان

پس نماز مي گزاري در خانه اي كه در وسط مسجد است دو ركعت و مي گويي :

يا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ، يا فَعَّالاً لِما يُريدُ، يا مَنْ يَحُولُ

ای که نزدیک تر است به من از رگ گردن ای که بخوبی بِکُند آنچه را خواهد ای که حائل شود

بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحُلْ بَيْنَنا وَبَيْنَ مَنْ يُؤْذينا

میان انسان و دلش درود فرست بر محمد و آلش و حائل شو میان ما و میان کسی که ما را بیازارد

بِحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ، يا كافي مِنْ كُلِّشَيْ ءٍ، وَلا يَكْفي مِنْهُ شَيْ ءٌ، اِكْفِنَا

به جنبش و نیروی خودت ای که کفایت کنی از هر چیز و چیزی از تو کفایت نکند کفایت کن

الْمُهِمَّ مِنْ اَمْرِ الدُّنْيا وَالأْخِرَةِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

مهم ما را از کار دنیا و آخرت ای مهربانترین مهربانان

پس بگذار دو طرف روي خود را بر خاك مؤلف گويد كه اين مكان شريف در اين زمان معروف است به مقام امام زين العابدين عليه السلام و در مزار قديم نقل كرده كه بعد از دو ركعت نماز در اين مقام بخواند دعاي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لا تَرَاهُ الْعُيُونُ الخ و اين دعا در اعمال دكه باب امير المؤمنين عليه السلام در مسجد كوفه ذكر شد به آنجا و در نزديك همين مكان بقعه اي است معروف به مقام مهدي عليه السلام مناسب است زيارت آن حضرت در آن محل شريف و از بعض كتب مزاريه نقل شده كه شايسته است زيارت كنند آن حضرت را در اين محل در حالي كه ايستاده باشند به اين زيارت سَلامُ اللَّهِ الْكَامِلُ التَّامُّ الشَّامِلُ الخ و اين همان استغاثه اي است كه ما در فصل هفتم از باب اول از كلم طيب نقل كرديم ديگر تكرار نكنيم و سيد بن طاوس آن را يكي از زيارات سرداب مقدس شمرده بعد از دو ركعت نماز .