خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):در میدان جنگ صفین به یاران خود فرموده است.
هر کس از شما در خود قوت قلب و قدرت سلحشوری در میدان جنگ، موقع رویارویی با دشمن احساس کرد، و از یکی از برادرانش ترس و زبونی مشاهده نمود، با آن دلیری و شجاعت که به وسیله آن بر برادرانش برتری یافته است از وی دفاع کند، همانگونه که از خود دفاع می نماید. اگر خداوند می خواست آن ناتوان را همانند آن شجاع قرار می داد. قطعی است که مرگ آن پدیده جوینده سریع و جدی است که هیچ اقامت کننده ای در محلی از او فوت نمی شود. و نه فرار کننده آن را ناتوان می سازد. با کرامت ترین مرگ، کشته شدن در راه خداست. و سوگند به آن خدایی که جان فرزند ابیطالب به دست اوست، هزار ضربه شمشیر برای من آسان تر است از آن مرگ در رختخواب که در اطاعت خداوندی نباشم.
(و از جمله این خطبه مبارکه است) گویی به شما می نگرم، مانند سر و صدای سوسمارها که در حرکت سریع به هم می خورند، ازدحام و غوغا می کنید. نه یک حق الهی را می گیرید و نه ذلتی را از خود دور می نمایید. شما در انتخاب راه آخرت رها و آزادید. پس نجات از آن کسی است که دل به دریا زد و در جهاد غوطه ور شد. و هلاک از آن کسی است که توقف نمود و از حرکت در راه آخرت بازماند.