دعا به وقت ختم قرآن:
بار خدایا تو مرا بر به پایان رساندن تلاوت کتابت که روشنگر راه حیاتش نازل کردى یارى دادى،
و
آن را بر هر کتاب نازل شده از جانب خود گواه و شاهد قرار دادى،
و بر هر سخنى که
برخوانده اى برترى دادى،
و فرقانش کردى که به وسیله آن بین حلال و حرامت جدایى انداختى،
و قرآنى که بیانگر شرایع احکام خود نمودى،
و کتابى که آن را براى بندگان خود
تفصیل و تشریح فرمودى،
- و وحیى که بر پیامبرت محمد - که درود تو بر او و
آلش باد - فرو فرستادى،
و آن را نورى ساختى که در پرتو پیروى از آن از ظلمات گمراهى و
جهالت به عرصه هدایت راه یابیم،
و شفایى قرار دادى براى کسى که از سر تصدیق بدان
گوش فرا دارد،
و ترازوى قسطى که زبانه اش از حق نگردد،
و نور
هدایتى که روشنایى برهانش از برابر ناظرین خاموش نگردد،
و پرچم نجاتى که هر کس آهنگ
آیین استوار آن کند گمراه نشود،
و پنجه هاى مهالک به کسى که به دستگیره عصمتش
در آویزد نرسد.
الهى،
اکنون که ما را به تلاوت قرآن یارى دادى،
و عقده هاى زبانمان را به زیبایى عبارات آن گشودى،
پس ما را از جمله کسانى قرار ده که حق
این کتاب را چنان که سزاوار است رعایت کنند،
و تو را با اعتقاد تسلیم در برابر آیات محکمش بندگى نمایند،
و به اقرار به متشبهات آن و دلایل روشنش پناه برند.
بارالها،
تو قرآن را بر پیامبرت محمد - که درود تو بر او و خاندانش باد - مجمل و سربسته نازل کردى،
و دانش عجایبش را به طور کامل به او الهام فرمودى،
و علم آن را با تفسیرش به ما به ارث دادى،
و
ما را بر آنان که از آن بى خبرند ترجیح دادى،
و قدرت آگاهى بر آن را به ما مرحمت فرمودى تا ما را بر کسانى که توانایى
فهم مفاهیم آن را ندارند برترى دهى.
خداوندا همچنان که دلهاى ما را حامل واقعیات آن ساختى،
و شرف و
برتریش را به رحمتت به ما فهماندى،
بر محمد که خطیب به قرآن
بود،
و خاندانش که نگهبانان کتاب تواند درود فرست،
و ما را از کسانى قرار ده که معترفند که این کتاب
از جانب توست،
تا در تصدیقش شک و تردید به جنگ ما نیاید،
و انحراف
از راه راستش گریبانگیر ما نگردد.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
و ما را از آن کسانى قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ مى زنند،
و در امور شبهه انگیز به
پناهگاه آیات این کتاب پناهنده مى گردند،
و در سایه بال رحمت آن سکنى مى گزینند،
و از نور صبحش
راه مى یابند،
و از رخشندگى سپیده اش پیروى مى نمایند،
و از چراغش چراغ مى افروزند،
و از غیر آن هدایت نمى جویند.
بارالها،
همچنان که به سبب آن محمد را
نشانه اى جهت هدایت به خود ساختى،
و به آل آن جناب مسیر خشنودى خود را روشن نمودى،
پس بر محمد و آلش درود فرست،
و قرآن را براى ما وسیله رسیدن به
والاترین منازل کرامت،
و نردبان اوج گرفتن ما به محل
سلامت،
و سبب نجات یافتن ما در عرصه قیامت،
و وسیله ورود ما بر نعمتهاى سراى اقامت ابدى قرار ده.
بار الها بر
محمد و آلش درود فرست،
و به سبب قرآن سنگینى گناهان را از دوش ما بیفکن،
و خوىِ خوشِ
نیکان را به ما عنایت فرما،
و ما را پیرو آثار کسانى قرار ده که در دل شب و اطراف روز
به تلاوت و عمل به قرآن بپا خاسته اند،
تا به وسیله پاک کنندگى آن ما را از هر آلودگى پاک سازى،
و به دنبال کسانى راه بیندازى که به نور قرآن روشنى جسته اند،
و آرزوهاى دور و دراز آنان را از
عبادت باز نداشته که به فریب نیرنگهایش آنان را از میان بردارد.
بار الها بر محمد و آلش درود
فرست،
و قرآن را در ظلمات شبهاى وحشت زا مونس ما،
و از
نیرنگهاى شیطان و خطورات وسوسه ها نگهبان،
و
براى قدمهاى ما از حرکت به سوى گناهانْ بازدارنده،
و براى زبانهایمان از
فرو رفتن در گفتار باطل - نه به خاطر مرضى - لال کننده،
و براى همه اعضایمان از
آلودگى به گناه مانع شونده،
و براى طومار فکر و عبرت که پنجه غفلت آن را درهم پیچیده
گستراننده قرار بده،
تا دریافت عجایب آن و
پندها و امثال بازدارنده اش را که کوههاى استوار با وجود صلابتشان از تحمل آن ناتوانند
به قلوب ما برسانى.
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
و از برکت قرآن آراستگى ظاهر
ما را تداوم بخش،
و خطورات وسوسه ها را از پنجه انداختن به سلامت
عمق وجودمان بازدار،
و چرک قلوب و آلودگى گناهانمان را با آن بشوى،
و امور از هم پاشیده ما را با آن سر و سامان بخش،
و در صف قیامت آتش تشنگى ما را که زاییده گرماى آنجاست
به وسیله آن خاموش کن،
و در روز وحشت بزرگ به هنگام محشور شدنمان به وسیله آن
بر ما جامه امن و امان بپوشان.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست،
و از برکت
قرآن ندارى و تهیدستى ما را جبران کن،
و روزى فراخ و فراوانى و گستردگى
روزى را به سوى ما سوق ده،
و ما را از خویهاى ناپسند و اخلاق
پست دور کن،
و از منجلاب کفر و انگیزه هاى نفاق
حفظ فرما،
تا در عرصه گاه محشر قرآن مجید راهبر ما به سوى رضوان و بهشتهاى تو
باشد،
و در این جهان از خشم تو و قدم فراترگذاشتن از حدود دین تو بازمان دارد،
و براى ما در پیشگاه حضرتت در حلال دانستن حلالش و حرام دانستن حرامش گواه و شاهد باشد.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست،
و از برکت قرآن به وقت
مردن سختى جان کندن،
و دشوارى ناله کردن را بر ما سهل و آسان فرما،
و نیز به شماره افتادن نفس ها را در وقتى که جانها به خرخره رسند،
و گفته شود چه کسى
معالجه گر است؟ و فرشته مرگ براى قبض روح از پرده هاى نهان آشکار گردد،
و تیرهاى وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوى جانها پرتاب نماید،
و تلخى
شربت مرگ را چون جامى زهرآلوده به کام جانها ریزد،
و کوچ کردن و حرکت ما
به جهان دیگر نزدیک شود،
و اعمال هر کس همچون طوقى بر گردنش
حلقه زند،
و قبرها آرامگاهمان تا به وقت قیامت شوند.
بار الها بر محمد و آلش درود فرست،
و ورود ما را به خانه
پوسیدگى،
و طول اقامت ما را در طبقات خاک بر ما مبارک گردان،
و گورها را
پس از جدایى از دنیا بهترین منازلمان قرار ده،
و به رحمتت
تنگى لحدها را براى ما گشاده فرما،
و در برابر حاضران عرصه قیامت به گناهان هلاک کننده مان
رسوایمان مکن،
و از برکت قرآن به وقت صف بستن در محضرت بر ذلّت ما رحم آور،
و به هنگام لرزش صراط در روز عبور از آن قدمهاى ما را از لغزش
استوار ساز،
و پیش از برپا شدن قیامت تاریکى قبرهاى ما را به آن نور بخش،
و از هر گونه
اندوه روز قیامت و دشوارى ترسهاى آن روز سخت نجاتمان ده،
و در آن روز که صورت ستم پیشگان
سیاه شود که روز اندوه و ندامت است چهره هاى ما را سپید گردان،
و از ما در قلوب مؤمنان دوستى قرار بده،
و زندگى را
بر ما سخت مکن.
بار الها بر محمد بنده و پیامبرت درود فرست
همچنان که پیام تو را رساند،
و دستور و فرمانت را آشکار ساخت،
و خیرخواه بندگانت بود.
بارالها پیامبر ما را - که صلواتت بر او و آلش باد - در عرصه قیامت
مقرّب ترین پیامبران در محضرت قرار ده،
و قدرتش را از نزد خودت بر شفاعت از همه بیشتر کن،
و
مقام و منزلتش را نزدت والاترین،
و مکانتش را آبرومندترین قرارده.
بارالها بر
محمد و آلش درود فرست،
و بنیادش را والایى ده،
و برهانش را بلند و قوى ساز،
و میزانش را سنگین کن،
و شفاعتش را بپذیر،
و وسیله اش را نزدیک کن،
و رویش را
سپید،
و نورش را کامل،
و درجه اش را بلند ساز،
و ما را بر سنّت او زنده بدار،
و بر آیین او بمیران،
و رهسپار راه او گردان،
و پیماینده طریق واضح او ساز،
و از مطیعان او قرار ده،
و در زمره او محشور فرما،
و به حوض او
وارد کن،
و از جامش سیرابمان گردان.
و الها بر محمد و آلش درود فرست،
چنان درودى که به سبب آن او را به بهترین خیر و فضل و کرامت خود که از تو توقع دارد برسانى،
همانا - که تو صاحب رحمت واسعه و فضل کریم هستى.
الها به مزد
رساندن پیامهایت،
و آگاه کردن مردم به آیاتت،
و صلاح اندیشى بندگانت،
و جهاد در راهت،
بهترین پاداشى را که به هر یک از فرشتگان
مقرّب خود،
و فرستادگان برگزیده ات داده اى به او عنایت کن،
و درود
و رحمت و برکات حق بر او و بر خاندان پاک و پاکیزه اش باد.