سیدمحمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار در سال 1285 ش در خانواده‌ای اهل ادب در تبریز به دنیا آمد.
ایام کودکی او با جنبش آزادی‌خواهان مشروطه به رهبری ستارخان و باقرخان همراه بود.
وی در کودکی با قرآن و دیوان حافظ آشنا شد و پس از تحصیل مقدمات حوزوی، به تهران رفت تا در مدرسه دارالفنون، طب بخواند.
ولی در پی یک جریان عاطفی و پس از 5 سال تحصیل، بدون اخذ مدرک دکتری، تهران را ترک گفت و در خراسان وارد خدمت دولتی گردید.
مجددا مدتی را در تهران سکونت یافت و از سال 1319 ش در تبریز اقامت گزید.
وی همزمان با اوج‌گیری نهضت اسلامی، با زبان شعر، انقلاب اسلامی را همراهی کرد.
کلیات اشعار شهریار متجاوز از 500 هزار بیت است که در سه مجلد به چاپ رسیده است.
شهریار در سال 1367 در مراسم مجتمع هنر و ادبیات دفاع مقدس، به دریافت لوح دست خط زرین حضرت امام(ره)، دیپلم افتخار و سکه یادبود، نائل آمد.
وی سرانجام در 27 شهریور 1367ش در سن 82 سالگی درگذشت و در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
به منظور پاسداشت مقام ادبی استاد شهریار، سالروز درگذشت وی به عنوان روز شعر و ادب فارسی نامگذاری شده است.