میرزا ابوالحسن جلوه در سال 1238 ق در احمدآباد هند به دنیا آمد.
نَسَب ایشان با 30 پُشت به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسید.
ایشان در کودکی همراه خانواده به اصفهان رفت و به تحصیل نزد بزرگان این شهر پرداخت.
در سال 1273 ق راهی تهران شد و بیش از 40 سال در مدرسه دارالشفا به تدریس حکمت و ریاضیات مشغول گردید.
میرزا طاهر تنکابنی، آیت‌الله محمدعلی شاه آبادی، سید حسین بادکوبه‌ای، ملامحمد آملی، جهانگیرخان قشقایی، علامه طباطبایی و.
.
.
از شاگردانِ ایشان می‌باشند.
تالیفات میرزا ابوالحسن جلوه بسیار است که حاشیه بر شفا و اسفار، اثباتُ الحرکةُ الجَوهَریّه و.
.
.
از آن جمله‌اند.
این حکیم الهی در شب جمعه، ششم ذی‌قعده سال 1314 ق در 76 سالگی وفات یافت و در ابن بابْوِیْهْ مدفون گردید.
(تصویر، مقبره جلوه در ابن‌بابویه)