10 تیر
مرگ ظلُّ السلطان (1297 ش)
سلطان مسعود میرزا، فرزند ارشد ناصرالدین شاه، حاکم خونریز و اسلام‌ستیز اصفهان بود.
وی که در حدود سال 1228ش به دنیا آمده بود سه سال از مظفرالدین شاه بزرگتر بود ولی چون مادرش از خاندان قاجار نبود، ولایعهد نشد.
وی ابتدا با لقب یمین الدوله، حاکم مازندران شد.
سپس حکمرانی فارس و اصفهان را با لقب ظلُّ السلطان(سایه شاه) به عهده گرفت.
حکومت 34 ساله او در جنوب ایران با مرکزیت اصفهان همواره با ستمگری، تخریب آثار فرهنگی و تاریخی اصفهان، باج‌گیری، اخذ مالیات‌های سنگین از رعیت و.
.
.
همراه بود.
در همین سالها، شهید سید حسن مدرس که مجتهدی جوان بود با هوشمندی و هوشیاری، مردم اصفهان را به مقاومت در برابر او فرا می‌خواند و در موارد متعددی از تخریب آثار تاریخی اصفهان جلوگیری می‌کرد.
ظل السلطان به دلیل جاه طلبی و خشونت، مورد توجه انگلیسی‌ها بود و حتی از آنها لقب "شوالیه ملکه بریتانیا" گرفت.
ثروتی افسانه‌ای اندوخته بود که به تعبیر خودش برای ده نسل زندگی شاهانه کافی بود.
وی در حدود سال 1259ش که اوج قدرت بود، با هدایت کارگزاران انگلیسی ارتش محلی ترتیب داد و یک هزار سرباز در اختیار گرفت.
در سال 1261 به شاه پیشنهاد کرد که حاضر است به ازای دریافت مقام ولایتعهدی، مبلغ هنگفتی پیشکش کند.
زمانی که ناصرالدینشاه این پیشنهاد را نپذیرفت، با تحریک استعمار پیر، ایلات بختیاری و قشقائی را نیز به حمایت از خود فرا می‌خواند تا با خلع پدر از سلطنت، قدرت را در ایران قبضه کند.
انعکاس گزارش‌های ستمگری‌های وی و نیز تلاش او برای توطئه علیه حکومت، شاه را برآن داشت به اصفهان سفر کند و به بررسی اوضاع بپردازد.
ظل السلطان، که از سفر پدرش به اصفهان بیمناک شده بود خود را به تهران رساند تا ضمن تقدیم هدایایی به شاه و درباریان از خشم شاه علیه خود بکاهد.
شاه نیز از این فرصت استفاده کرد و او را از حکومت نواحی جنوبی ایران عزل نمود و تنها اصفهان را برای او باقی گذاشت.
وی در دوران مظفرالدین شاه نیز حاکم اصفهان بود و با علمای نهضت عدالتخانه و مشروطه‌خواهان به شدت برخورد می‌کرد.
او در اواخر، سفری به اروپا داشت.
پس از آن دچار اختلال حواس شد و در نهایت در 10 تیر 1297ش در 70 سالگی در گذشت.