نهج البلاغه - حکمت : 454 - معیار سعادت

وَ قَالَ ( علیه السلام ) :مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِیفَةٌ وَ لَا یَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا یَدْفَعُ حَتْفَهُ .

و فرمود: (ملاک) توانگری و فقر پس از عرضه اعمال (و حاصل زندگی) بر خدا است.