نهج البلاغه - حکمت : 371 - مجموعه ارزش ها

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لَا شَرَفَ أَعْلَى مِنَ الْإِسْلَامِ وَ لَا عِزَّ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى وَ لَا مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ الْوَرَعِ وَ لَا شَفِیعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ وَ لَا کَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ وَ لَا مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ الرِّضَى بِالْقُوتِ وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْکَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ وَ الرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ النَّصَبِ وَ مَطِیَّةُ التَّعَبِ وَ الْحِرْصُ وَ الْکِبْرُ وَ الْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى التَّقَحُّمِ فِی الذُّنُوبِ وَ الشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ الْعُیُوبِ .

و فرمود: شرفی بالاتر از اسلام وجود ندارد و نه عزتی بالاتر از تقوی، و نه تعقلی بهتر از پرهیزکاری. و نیز هیچ یار و یاوری موفق تر از توبه وجود ندارد و هیچ گنجی بی نیازکننده تر از قناعت، و هیچ مالی بالاتر از خشنودی از بین برنده فقر نیست. و هر کس کفایت بورزد به حد کفایت از معشیت به آسودگی دست یافت و در گشایش راحتی مستقر شد. و تمایلات کلید مشقتها است و مرکب زحمت و آزار، و طمع و کبر و حسد انگیزه هایی برای تجاوز به سوی گناهان است و شر دربرگیرنده همه بدی های عیوب.