نهج البلاغه - حکمت : 299 - با نماز، گناه را بشوی

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : مَا أَهَمَّنِی ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ حَتَّى أُصَلِّیَ رَکْعَتَیْنِ وَ أَسْأَلَ اللَّهَ الْعَافِیَةَ .

و فرمود: هیچ گناهی (قابل برگشت) برای من اهمیتی ندارد، اگر مهلتی پس از ارتکاب آن داشته باشم که دو رکعت نماز بخوانم و عافیت را از او مسالت بدارم .