حکمت : 260 - فریب مخورید
ترجمه : علامه جعفری
260- وَ قَالَ ( علیه السلام ) : کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ .
قال الرضی : و قد مضى هذا الکلام فیما تقدم إلا أن فیه هاهنا زیادة جیدة مفیدة .
و فرمود: بسا کسی که به وسیله احسان بر او، به حال خود رها شده و گرفتار گردیده است و بسا کسی که به جهت پوشش گناهانش فریب خورده و بسا شخصی که به جهت سخنان نیکو که به گوشش می رسد، فریفته و شیفته خویشتن گردد و به اضطراب افتد و خداوند هیچ کس را مانند کسی که با امتیازات و خواستنی های دنیا اشباع شود، مبتلا نکرده است.