خطبه : 207 - بازداشتن امام حسن از ...
ترجمه : علامه جعفری و من کلام له ع فِی بَعْضِ اءیّامِ صِفَینِ وَ قَدْ رَاءى الْحَسَنَ ابْنَهُ ع یَتَسَرَّعُ إ لَى الْحَ
207- و من کلام له (علیه السلام) فی بعض أیام صفین و قد رأى الحسن ابنه (علیه السلام) یتسرع إلى الحرب :
امْلِکُوا عَنِّی هَذَا الْغُلَامَ لَا یَهُدَّنِی ،
فَإِنَّنِی أَنْفَسُ بِهَذَیْنِ ـ یَعْنِی الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ ( علیهما السلام ) ـ عَلَى الْمَوْتِ لِئَلَّا یَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله) .
قال السید الشریف : قوله (علیه السلام) املکوا عنی هذا الغلام من أعلى الکلام و أفصحه .
خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): این سخن را موقعی فرمود که حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرزند آن بزرگوار در یکی از روزهای جنگ صفین با شتاب برای ورود به کارزار حرکت می کرد.
این جوان را از من بگیرید و نگهدارید تا (با شهادتش) شکستی بر من وارد نسازد، زیرا من از مرگ این دو جوان امتناع می ورزم تا نسل رسول خدا (صلی الله علیه و آله )در روی زمین قطع نشود.