نهج البلاغه - حکمت : 422 - کار خیر و اهل خیر

و فرمود: کار خیر را انجام بدهید و هیچ چیزی را کوچک مشمارید، زیرا کار نیکو کوچکش بزرگ است و اندکش فراوان، و هیچ کس از شما نگوید: کسی (دیگر) برای انجام کار نیکو از من شایسته تر است زیرا سوگند به خدا که ممکن است با این تلقین چنین شود. قطعی است که برای هر یک از خیر و شر اهلی است، اگر شما یکی از آنها را رها کردید، کسانی هستند که جای شما را بگیرند .