نهج البلاغه - خطبه : 105 - صفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله )

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): درباره بعضی از صفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله )و تهدید بنی امیه و موعظه مردم

رسول کریم (صلی الله علیه و آله )

تا این که خداوند متعال محمد (صلی الله علیه و آله )را شاهد و بشارت دهنده و تهدیدکننده مبعوث فرمود. پیامبری که در دوران طفلی بهترین مردم و در دوران بزرگسالی نجیبترین مردم و از حیث اخلاق پاکترین پاکان و از حیث عطا سخی ترین اشخاصی بود که مورد توقع جود و احسان بوده اند.

درباره بنی امیه ای

بنی امیه، دنیا برای شما در لذایذ خود شیرین نگشت، و توانایی مکیدن از پستان های آن را نداشتید. مگر در موقعی به آن رسیدید که مهارش در جولان و تنگ پالانش در اضطراب بود، در حالی که حرام آن در نزد اقوامی مانند درخت سدری بود پربار و بی خار و حلالش دور از دسترس و غیر موجود. و سوگند به خدا، شما به آن دنیا رسیدید، در حالی که سایه ای گسترده تا مدتی معدود بود. شما دنیا را در حالی یافتید که زمین از معارض برای شما خالی، و دستهای شما در روی زمین برای هر کاری باز و دستهای رهبران از شما بازداشت شده و شمشیرتان بر آنان مسلط و شمشیر آنان از شما باز گرفته شده بود. آگاه باشید که برای هر خونی خونخواهی و برای هر حقی طلب کننده ای است. خونخواه خونهای ما مانند حکم کننده درباره خویشتن است. و آن خونخواه خداوندی است که هیچ مطلوبی او را ناتوان نسازد و هیچ فرار کننده ای نمی تواند از او فوت شود. سوگند یاد می کنم به خدا ای بنی امیه، به زودی خواهید دید که این دنیا و زمامداریش در دست کسانی غیر از شما و در خانه دشمنتان خواهد بود.
آگاه باشید، بیناترین چشم ها چشمی است که نگاهش در خیر نفوذ کند. آگاه باشید، شیواترین گوشها گوشی است که تذکر را بشنود و آن را بپذیرد.

پند مردم

ای مردم، از شعله چراغ واعظی که خود وعظش را پذیرفته است فروغ بگیرید و از آب زلال چشمه ای بکشید که از تیرگی تصفیه شده باشد. ای بندگان خدا، تکیه به جهالت خویشتن ننمایید، و مطیع هواهای خود نباشید. زیرا کسی که به چنین موقعیتی سقوط کند، به لبه رودخانه ای افتاده که سیل آن را برده است. (این شخص) هلاکت خود را به جهت رایی که پس از رایی به وجود می آورد، از محلی به محل دیگر به دوش خود می کشد. (آن نابخرد با آن حرکات نابکارانه) می خواهد بچسباند آنچه را که نمی چسبد، و نزدیک کند آنچه را که نزدیک نخواهد گشت. خدا را، خدا را در نظر بگیرید از این که شکایت پیش کسی ببرید که نتواند اندوه را از شما زایل کند، و نتواند با رای خود چیزی را بشکند که برای شما محکم گشته است. حقیقت این است که بر عهده شخص پیشوا چیزی جز آن که از امر خدا متعهد شده است، نیست:
 ابلاغ موعظه، و نهایت کوشش در خیرخواهی، و احیای سنت، و برپاداشتن حدود بر مستحقان آنها، و اخراج و رساندن سهم ها و نصیبها به صاحبانشان.
پس ای مردم، پیشدستی کنید برای گرفتن علم پیش از آن که روییدنی آن بخشکد و پیش از آن که از استفاده علمی از دارندگان علم منصرف و به غوطه خوردن در حوادث و فتنه ها مشغول شوید. و مردم را از کار زشت نهی کنید و خود نیز از آن دور شوید، زیرا جز این نیست که شما مامور شده اید به نهی کردن مردم، پس از آن که خود از ارتکاب امور زشت اجتناب کنید.