نهج البلاغه - خطبه : 43 - پیشنهاد آمادگی برای نبرد با...

43-  و من کلام له (علیه السلام) و قد أشار علیه أصحابه بالاستعداد لحرب أهل الشام بعد إرساله جریر بن عبد الله البجلی إلى معاویة و لم ینزل معاویة على بیعته :
إِنَّ اسْتِعْدَادِی لِحَرْبِ أَهْلِ الشَّامِ وَ جَرِیرٌ عِنْدَهُمْ إِغْلَاقٌ لِلشَّامِ وَ صَرْفٌ لِأَهْلِهِ عَنْ خَیْرٍ إِنْ أَرَادُوهُ وَ لَکِنْ قَدْ وَقَّتُّ لِجَرِیرٍ وَقْتاً لَا یُقِیمُ بَعْدَهُ إِلَّا مَخْدُوعاً أَوْ عَاصِیاً وَ الرَّأْیُ عِنْدِی مَعَ الْأَنَاةِ فَأَرْوِدُوا وَ لَا أَکْرَهُ لَکُمُ الْإِعْدَادَ وَ لَقَدْ ضَرَبْتُ أَنْفَ هَذَا الْأَمْرِ وَ عَیْنَهُ وَ قَلَّبْتُ ظَهْرَهُ وَ بَطْنَهُ فَلَمْ أَرَ لِی فِیهِ إِلَّا الْقِتَالَ أَوِ الْکُفْرَ بِمَا جَاءَ مُحَمَّدٌ (صلى الله علیه وآله) إِنَّهُ قَدْ کَانَ عَلَى الْأُمَّةِ وَالٍ أَحْدَثَ أَحْدَاثاً وَ أَوْجَدَ النَّاسَ مَقَالًا فَقَالُوا ثُمَّ نَقَمُوا فَغَیَّرُوا .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):

 سخنی است از آن حضرت، موقعی که یاران او پیشنهاد آمادگی برای نبرد با اهل شام نمودند ، پس از فرستادن جریر بن عبدالله بجلی به سوی معاویه برای گرفتن بیعت به علی بن ابیطالب (علیه السلام)، و معاویه بیعت آن حضرت را نپذیرفت.

آماده شدن من برای نبرد با اهل شام در حالیکه جریر در نزد آنان است، بستن درهای حجت بر روی اهل شام است و منصرف نمودن اهل شام از خیر، اگر خیر را بخواهد ولی من برای ماموریت جریر وقتی را تعیین نموده ام که پس از سپری شدن آن مدت معین، در نزد معاویه و اهل شام توقف نخواهد کرد، مگر اینکه فریب بخورد یا مرتکب معصیت گردد. نظر من در این موقع شکیبائی است. شما در چنین وضعی مدارا کنید و من در این حال از بسیج کردن شما کراهت دارم. من بینی و چشم این امر را زدم و پشت و روی آن را گرداندم (همه سطح و ابعاد غائله شام و کاخ نشین آن را بررسی و تحقق نمودم) در نتیجه، جز اختیار انتخاب میان دو موضوع ندیدم:
 یا نبرد با آن طغیانگر فرعون صفت و یا کفر به آنچه که محمد (صلی الله علیه و آله )آورده است. در گذشته برای امت اسلامی زمامداری بود که حوادثی را به وجود آورد و مردم را درباره خود به گفتگوی باهیجان وادار کرد سپس مردم با او عدوات ورزیدند و تغییرات دادند.