49- و من کلام له (علیه السلام) و فیه جملة من صفات الربوبیة و العلم الإلهی : الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَطَنَ خَفِیَّاتِ الْأَمُوُرِ وَ دَلَّتْ عَلَیْهِ أَعْلَامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَى عَیْنِ الْبَصِیرِ فَلَا عَیْنُ مَنْ لَمْ یَرَهُ تُنْکِرُهُ وَ لَا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ یُبْصِرُهُ سَبَقَ فِی الْعُلُوِّ فَلَا شَیْ‌ءَ أَعْلَى مِنْهُ وَ قَرُبَ فِی الدُّنُوِّ فَلَا شَیْ‌ءَ أَقْرَبُ مِنْهُ فَلَا اسْتِعْلَاؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَیْ‌ءٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ لَا قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِی الْمَکَانِ بِهِ لَمْ یُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِیدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ یَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلَامُ الْوُجُودِ عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِی الْجُحُودِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَ الْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً کَبِیراً .
خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): سخنی است از آن حضرت، و در این سخن بعضی از صفات ربوبی و علم الهی را بیان فرموده است: سپاس خدای راست که به همه امور مخفی دانا است و همه نشانها و آثار آشکار بوجود او رهنما ذات پاکش بر چشم بیننده برنیاید نه دیده کسی که او را نمی بیند، نفی و انکارش را بتواند و نه قلب کسی که بوجودش اذعان دارد، بتواند او را ببیند. مقام عالی او از هر چیزی بالاتر است و نزدیکی او بر همه اشیا از همه چیز نزدیکتر، نه علو مقام ذات اقدسش او را از مخلوقاتش دور ساخته است و نه نزدیکی او موجب تساویش با کائنات گشته است. عقول بشری را از توصیف و تعریف صفتش آگاه ننموده و از معرفت لازم درباره وجود و آثار و نشانهای آشکارش محجوب نفرموده است. او خداوندی است که نمودها و آثار هستی بر اقرار قلبی منکرش شهادت می دهد. خداوند با عظمت تر است از تخیلات پوچ و بی اساس تشبیه کنندگانش و والاتر است از اوهام باطل منکرانش، عظمتی بس والا.