خدمات تلفن همراه

قرآن تبيان- جزء 30 - حزب 59 - سوره نبأ - صفحه 582


شروع جزء 30و حزب 59


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ
1 - در باره سوره : سوره نبأ ، غرض سوره : خبر دادن از روز قيامت و آنچه در آن روز براي اهل تقوي و اهل طغيان آماده شده است .
(1) (عم يتساءلون ):(از چه پرسش مي كنند)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ
2 - (2) (عن النبا العظيم ):(از خبر بزرگ روز قيامت )
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ
3 - (3) (الذي هم فيه مختلفون ):(همانكه در باره آن با هم اختلاف نمودند)
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
4 - (4) (كلا سيعلمون ):(چنين نيست كه پنداشته اند، به زودي خواهند دانست )
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
5 - (5) (ثم كلا سيعلمون ):(و البته پس ازآن بزودي آگاه مي شوند)ظاهرا مشركين در باره روز قيامت گفتگو نموده و از يكديگر پرسش مي كردند و يادر باره آن از پيامبر ص سئوال مي نمودند، اما قرآن براي اشاره به حقارت و پوچي اين تسائل و براي آنكه بفهماند پاسخ آن آنقدر واضح است كه احتياجي به تسائل نيست ،مي فرمايد: از چه پرسش مي كنند؟ و سپس خود پاسخ مي دهد از خبري عظيم و آن خبربعث و وقوع قيامت است ، كه از جهت انكار آن ميان مشركين اختلاف وجود داشته ،بعضي آن را انكار كرده و بعضي ديگر وقوع آن را بعيد مي شمردند و جمعي ديگر دروقوع آن ترديد و شك داشتند، خداوند در رد اين تسائل و گفتگوي بي حاصل آنهامي فرمايد: دست از پرسش و گفتگوها بردارند، چون حقيقت امر بزودي برايشان آشكارمي شود و وقتي كه قيامت واقع شد آن را به چشم خود خواهند ديد و آنگاه در مقام تأكيد و تهديد مجددا مي فرمايد: بزودي خواهند فهميد.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
6 - (6) (الم نجعل الارض مهادا):(آيا ما زمين را گهواره اي براي آسايش آنهانگرانيد؟)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
7 - (7) (و الجبال اوتادا):(و كوهها را ميخهاي استوار آن نساختيم ؟)
وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا
8 - (8) (و خلقناكم ازواجا):(و شما را جفت نر و ماده قرار نداديم ؟)
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا
9 - (9) (و جعلنا نومكم سباتا):(و خواب را مايه آرامش شما نساختيم )
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا
10 - (10) (و جعلنا الليل لباسا):(و پرده سياه شب را ساتر ننموديم )
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا
11 - (11) (و جعلنا النهار معاشا):(و روز روشن را براي تحصيل معاش مقرر نكرديم ؟)
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا
12 - (12) (و بنينا فوقكم سبعا شدادا):(و بر فراز سرشان هفت آسمان محكم را برنيافراشتيم ؟)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا
13 - (13) (و جعلنا سراجا وهاجا):(و چراغي روشن چون خورشيد را بر نيافروختيم ؟)
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا
14 - (14) (و انزلنا من المعصرات ماء ثجاجا):(و از فشار و تراكم ابرها آب باران رانباريديم ؟)
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا
15 - (15) (لنخرج به حبا و نباتا):(تا بوسيله آن آب دانه و گياه برويانيم ؟)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا
16 - (16) (و جنات الفافا):(و باغهاي پر درخت پديد آوريم ؟)اين آيات در مقام احتجاج بر ثبوت معاد و بعث و جزاست و بيان حجت اين است كه عالم محسوس ، با زمين و آسمانش و شب و روزش و انسانهايي كه نسلي پس از نسل ديگر مي آيند و مي روند، و نظام جاري در سراسرش و تدبير متقن و دقيق آن ممكن نيست بيهوده و بازيچه و صرفا بر اساس سرگرمي پديد آمده باشد و هدف و غايتي نداشته باشد، بلكه بطور مسلم بايد به دنبال اين نظام متحول دنيوي ، غايت و عالمي ثابت و باقي باشد و درآن عالم اثر صلاح يا فساد اين عالم ظهور بيابد وانسان در آن عالم براساس اعمال خير يا شرش جزاي مناسب داده شود.به هر حال با لحن استفهام انكاري يكايك عوامل جاري در نظام دنيوي را برمي شمارد و مي فرمايد: آيا ما زمين را براي شما قرارگاهي نكرديم كه بتوانيد در آن مستقر شويد و تصرف نماييد؟ و ما كوهها را مانند ميخهاي محكمي قرار نداديم تا ازاضطراب و لرزش زمين جلوگيري كنند؟و ما شما را جفت قرار نداديم تا سنت ازدواج وتناسل در ميان شما جريان يابد و نسلتان حفظ شود و خواب را مايه استراحت و آرامش و تجديد قواي بدني شما قرار نداديم و شب را لباس ساتري نساختيم كه همه ديدنيها ومبصرات را باظلمت خود مي پوشاند؟ و روز را زمان زندگي و محل تعيش شما قرارنداديم تا در آن از فضل پروردگار در طلب روزي بر آييد؟ وبر بالاي سرتان هفت آسمان سخت بنيان را بر نيافراشتيم ؟ و خورشيد را چراغي شديد الحرارت و پر نورننموديم ؟ و از ابرهاي بارنده متراكم آبي ريزان نازل نكرديم ؟ تا بوسيله آن دانه ها ونباتاتي كه مايه قوت آدميان و حيوانات است بيرون آيد؟ و درختان انبوه و درهم ايجادشود؟ پس چگونه ممكن است اين همه نظام محكم و متقن بي دليل و بدون هدف ايجادشده و آخرتي به دنبال نداشته باشد؟
إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا
17 - (17) (ان يوم الفصل كان ميقاتا):(بدرستي كه روزفصل وجزا وعده گاه خلق است )
یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا
18 - (18) (يوم ينفخ في الصور فتاتون افواجا):(آن روزي كه در صور دميده مي شود،پس شما گروه گروه به محشر وارد مي شويد)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا
19 - (19) (و فتحت السماء فكانت ابوابا):(و آسمان گشوده مي گردد، پس درهاي متعددي از آن باز مي شود)
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا
20 - (20) (و سيرت الجبال فكانت سرابا):(و كوهها به حركت در مي آيد و مانندسراب مي گردد)مي فرمايد: محققا روز جزا و فصل كه خبرش بسيار عظيم است در علم خدا معين شده كه آخرين مرحله تعيين شده براي سررسيد مدت عمر عالم ماده باشد و خدامي دانست كه اين نشأت دنيا جز با رسيدن به روز جزا تمام نمي شود و اين روز غايت وسرانجام آفرينش دنيا، مقدر شده بود.در آن روز در صور دميده مي شود و همه مردم به سرعت سراز گورها بر آورده وگروه گروه هر دسته در پيروي از امام خود به پيش فراخوانده مي شوند، همچنانكه فرمود:(يوم ندعوا كل اناس بامامهم (31) روزيكه هر گروهي را با پيشوايشان فرامي خوانيم )و آنگاه درهاي آسمان گشوده شده و عالم انساني به عالم فرشتگان متصل مي گردد و داراي درهاي گوناگون خواهد بود (كه هر در، متعلق به يك فوج است )و درآن روز كوهها به حركت در آمده و از شكل ظاهري خود مبدل مي شوند و يك امرخيالي و عاري از حقيقت به نظر مي رسند، و با تصوير اين مناظر هولناك از قيامت و درمقام انذار و تهديد مي خواهد بفرمايد: مردم بيهوده آفريده نشده و به حال خود رهانگشته اند و هرگز مصلحين با مفسدين يكسان نيستند.
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا
21 - (21) (ان جهنم كانت مرصادا):(بدرستي كه جهنم در انتظار بدكاران است )
لِّلطَّاغِینَ مَآبًا
22 - (22) (للطاغين مـابا):(و آن دوزخ جايگاه مردم سركش و ستمكار است )
لَّابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا
23 - (23) (لابثين فيها احقابا):(كه در آن دورانهاي متمادي عذاب مي كشند)
لَّا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
24 - (24) (لا يذوقون فيها بردا و لا شرابا):(هرگز در آنجا قطره اي آب سرد و شراب پاكيزه نمي آشامند)
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا
25 - (25) (الا حميما و غساقا):(جز آبي پليد و سوزان كه از چرك وخون جهنم است )
جَزَاءً وِفَاقًا
26 - (26) (جزاء وفاقا):(و با كيفر اعمال آنها توافق و هماهنگي كامل دارد)
إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا
27 - (27) (انهم كانوا لا يرجون حسابا):(زيرا آنها به روز حساب اميد نداشتند)
وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا
28 - (28) (و كذبوا باياتنا كذابا):(وآيات ماراازفرطجهالت سخت تكذيب كردند)
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا
29 - (29) (و كل شي ء احصيناه كتابا):(و حال اينكه ما هر چيزي را در كتابي به شمارش در آورده ايم )
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا
30 - (30) (فذوقوا فلن نزيدكم الا عذابا):(پس بچشيد كه هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نمي افزاييم )مي فرمايد: بدرستي جهنم محلي براي كمين و انتظار كشيدن است و از اين آيه استفاده مي شود كه همه مردم از جهنم عبور داده مي شوند اما جهنم در رصد و كمين مجرمين است و طاغيان و كساني كه همواره از حد بندگي خروج كرده اند جهنم مأوايشان خواهد بود و به آنجا باز مي گردند و روزگاران طولاني در آنجا درنگ خواهند نمود، چون آنها با اعمالي كه در دنيا كرده اند، جهنم و عذاب آن را براي خودتدارك نموده اند و در آن دوران طولاني عذاب ، اثري از خنكي و نوشيدني نيست ، مگرآب سوزان و چرك و خون اهل دوزخ و اين جزايي موافق با اعمال پليد آنهاست ، چون اين افراد انتظار و اميدي به روز جزا و حساب نداشتند و بطور عجيبي آيات ما را تكذيب مي كردند، در حاليكه ما همه چيزها من جمله اعمال آنها را ضبط و ثبت كرده ايم ، ودر كتابي جليل القدر احصاء نموده ايم تا در نهايت جزائي مطابق اعمالشان به آنها بدهيم ،آنگاه در جهت مأيوس كردن ايشان از هر روزنه نجاتي مي فرمايد: بچشيد كه ما جزعذاب بر عذابتان نمي افزائيم ، يعني عذاب به هيچ وجه از شما منقطع نخواهد شد و تا ابدگرفتار آن خواهيد بود.

صفحه : 582
بزرگتر  کوچکتر  بدون ترجمه  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
قرآن عثمان طه با کیفیت بالا صفحه 582
تصویر  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 


1 - در باره سوره : سوره نبأ ، غرض سوره : خبر دادن از روز قيامت و آنچه در آن روز براي اهل تقوي و اهل طغيان آماده شده است . (1) (عم يتساءلون ):(از چه پرسش مي كنند)

2 - (2) (عن النبا العظيم ):(از خبر بزرگ روز قيامت )

3 - (3) (الذي هم فيه مختلفون ):(همانكه در باره آن با هم اختلاف نمودند)

4 - (4) (كلا سيعلمون ):(چنين نيست كه پنداشته اند، به زودي خواهند دانست )

5 - (5) (ثم كلا سيعلمون ):(و البته پس ازآن بزودي آگاه مي شوند)ظاهرا مشركين در باره روز قيامت گفتگو نموده و از يكديگر پرسش مي كردند و يادر باره آن از پيامبر ص سئوال مي نمودند، اما قرآن براي اشاره به حقارت و پوچي اين تسائل و براي آنكه بفهماند پاسخ آن آنقدر واضح است كه احتياجي به تسائل نيست ،مي فرمايد: از چه پرسش مي كنند؟ و سپس خود پاسخ مي دهد از خبري عظيم و آن خبربعث و وقوع قيامت است ، كه از جهت انكار آن ميان مشركين اختلاف وجود داشته ،بعضي آن را انكار كرده و بعضي ديگر وقوع آن را بعيد مي شمردند و جمعي ديگر دروقوع آن ترديد و شك داشتند، خداوند در رد اين تسائل و گفتگوي بي حاصل آنهامي فرمايد: دست از پرسش و گفتگوها بردارند، چون حقيقت امر بزودي برايشان آشكارمي شود و وقتي كه قيامت واقع شد آن را به چشم خود خواهند ديد و آنگاه در مقام تأكيد و تهديد مجددا مي فرمايد: بزودي خواهند فهميد.

6 - (6) (الم نجعل الارض مهادا):(آيا ما زمين را گهواره اي براي آسايش آنهانگرانيد؟)

7 - (7) (و الجبال اوتادا):(و كوهها را ميخهاي استوار آن نساختيم ؟)

8 - (8) (و خلقناكم ازواجا):(و شما را جفت نر و ماده قرار نداديم ؟)

9 - (9) (و جعلنا نومكم سباتا):(و خواب را مايه آرامش شما نساختيم )

10 - (10) (و جعلنا الليل لباسا):(و پرده سياه شب را ساتر ننموديم )

11 - (11) (و جعلنا النهار معاشا):(و روز روشن را براي تحصيل معاش مقرر نكرديم ؟)

12 - (12) (و بنينا فوقكم سبعا شدادا):(و بر فراز سرشان هفت آسمان محكم را برنيافراشتيم ؟)

13 - (13) (و جعلنا سراجا وهاجا):(و چراغي روشن چون خورشيد را بر نيافروختيم ؟)

14 - (14) (و انزلنا من المعصرات ماء ثجاجا):(و از فشار و تراكم ابرها آب باران رانباريديم ؟)

15 - (15) (لنخرج به حبا و نباتا):(تا بوسيله آن آب دانه و گياه برويانيم ؟)

16 - (16) (و جنات الفافا):(و باغهاي پر درخت پديد آوريم ؟)اين آيات در مقام احتجاج بر ثبوت معاد و بعث و جزاست و بيان حجت اين است كه عالم محسوس ، با زمين و آسمانش و شب و روزش و انسانهايي كه نسلي پس از نسل ديگر مي آيند و مي روند، و نظام جاري در سراسرش و تدبير متقن و دقيق آن ممكن نيست بيهوده و بازيچه و صرفا بر اساس سرگرمي پديد آمده باشد و هدف و غايتي نداشته باشد، بلكه بطور مسلم بايد به دنبال اين نظام متحول دنيوي ، غايت و عالمي ثابت و باقي باشد و درآن عالم اثر صلاح يا فساد اين عالم ظهور بيابد وانسان در آن عالم براساس اعمال خير يا شرش جزاي مناسب داده شود.به هر حال با لحن استفهام انكاري يكايك عوامل جاري در نظام دنيوي را برمي شمارد و مي فرمايد: آيا ما زمين را براي شما قرارگاهي نكرديم كه بتوانيد در آن مستقر شويد و تصرف نماييد؟ و ما كوهها را مانند ميخهاي محكمي قرار نداديم تا ازاضطراب و لرزش زمين جلوگيري كنند؟و ما شما را جفت قرار نداديم تا سنت ازدواج وتناسل در ميان شما جريان يابد و نسلتان حفظ شود و خواب را مايه استراحت و آرامش و تجديد قواي بدني شما قرار نداديم و شب را لباس ساتري نساختيم كه همه ديدنيها ومبصرات را باظلمت خود مي پوشاند؟ و روز را زمان زندگي و محل تعيش شما قرارنداديم تا در آن از فضل پروردگار در طلب روزي بر آييد؟ وبر بالاي سرتان هفت آسمان سخت بنيان را بر نيافراشتيم ؟ و خورشيد را چراغي شديد الحرارت و پر نورننموديم ؟ و از ابرهاي بارنده متراكم آبي ريزان نازل نكرديم ؟ تا بوسيله آن دانه ها ونباتاتي كه مايه قوت آدميان و حيوانات است بيرون آيد؟ و درختان انبوه و درهم ايجادشود؟ پس چگونه ممكن است اين همه نظام محكم و متقن بي دليل و بدون هدف ايجادشده و آخرتي به دنبال نداشته باشد؟

17 - (17) (ان يوم الفصل كان ميقاتا):(بدرستي كه روزفصل وجزا وعده گاه خلق است )

18 - (18) (يوم ينفخ في الصور فتاتون افواجا):(آن روزي كه در صور دميده مي شود،پس شما گروه گروه به محشر وارد مي شويد)

19 - (19) (و فتحت السماء فكانت ابوابا):(و آسمان گشوده مي گردد، پس درهاي متعددي از آن باز مي شود)

20 - (20) (و سيرت الجبال فكانت سرابا):(و كوهها به حركت در مي آيد و مانندسراب مي گردد)مي فرمايد: محققا روز جزا و فصل كه خبرش بسيار عظيم است در علم خدا معين شده كه آخرين مرحله تعيين شده براي سررسيد مدت عمر عالم ماده باشد و خدامي دانست كه اين نشأت دنيا جز با رسيدن به روز جزا تمام نمي شود و اين روز غايت وسرانجام آفرينش دنيا، مقدر شده بود.در آن روز در صور دميده مي شود و همه مردم به سرعت سراز گورها بر آورده وگروه گروه هر دسته در پيروي از امام خود به پيش فراخوانده مي شوند، همچنانكه فرمود:(يوم ندعوا كل اناس بامامهم (31) روزيكه هر گروهي را با پيشوايشان فرامي خوانيم )و آنگاه درهاي آسمان گشوده شده و عالم انساني به عالم فرشتگان متصل مي گردد و داراي درهاي گوناگون خواهد بود (كه هر در، متعلق به يك فوج است )و درآن روز كوهها به حركت در آمده و از شكل ظاهري خود مبدل مي شوند و يك امرخيالي و عاري از حقيقت به نظر مي رسند، و با تصوير اين مناظر هولناك از قيامت و درمقام انذار و تهديد مي خواهد بفرمايد: مردم بيهوده آفريده نشده و به حال خود رهانگشته اند و هرگز مصلحين با مفسدين يكسان نيستند.

21 - (21) (ان جهنم كانت مرصادا):(بدرستي كه جهنم در انتظار بدكاران است )

22 - (22) (للطاغين مـابا):(و آن دوزخ جايگاه مردم سركش و ستمكار است )

23 - (23) (لابثين فيها احقابا):(كه در آن دورانهاي متمادي عذاب مي كشند)

24 - (24) (لا يذوقون فيها بردا و لا شرابا):(هرگز در آنجا قطره اي آب سرد و شراب پاكيزه نمي آشامند)

25 - (25) (الا حميما و غساقا):(جز آبي پليد و سوزان كه از چرك وخون جهنم است )

26 - (26) (جزاء وفاقا):(و با كيفر اعمال آنها توافق و هماهنگي كامل دارد)

27 - (27) (انهم كانوا لا يرجون حسابا):(زيرا آنها به روز حساب اميد نداشتند)

28 - (28) (و كذبوا باياتنا كذابا):(وآيات ماراازفرطجهالت سخت تكذيب كردند)

29 - (29) (و كل شي ء احصيناه كتابا):(و حال اينكه ما هر چيزي را در كتابي به شمارش در آورده ايم )

30 - (30) (فذوقوا فلن نزيدكم الا عذابا):(پس بچشيد كه هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نمي افزاييم )مي فرمايد: بدرستي جهنم محلي براي كمين و انتظار كشيدن است و از اين آيه استفاده مي شود كه همه مردم از جهنم عبور داده مي شوند اما جهنم در رصد و كمين مجرمين است و طاغيان و كساني كه همواره از حد بندگي خروج كرده اند جهنم مأوايشان خواهد بود و به آنجا باز مي گردند و روزگاران طولاني در آنجا درنگ خواهند نمود، چون آنها با اعمالي كه در دنيا كرده اند، جهنم و عذاب آن را براي خودتدارك نموده اند و در آن دوران طولاني عذاب ، اثري از خنكي و نوشيدني نيست ، مگرآب سوزان و چرك و خون اهل دوزخ و اين جزايي موافق با اعمال پليد آنهاست ، چون اين افراد انتظار و اميدي به روز جزا و حساب نداشتند و بطور عجيبي آيات ما را تكذيب مي كردند، در حاليكه ما همه چيزها من جمله اعمال آنها را ضبط و ثبت كرده ايم ، ودر كتابي جليل القدر احصاء نموده ايم تا در نهايت جزائي مطابق اعمالشان به آنها بدهيم ،آنگاه در جهت مأيوس كردن ايشان از هر روزنه نجاتي مي فرمايد: بچشيد كه ما جزعذاب بر عذابتان نمي افزائيم ، يعني عذاب به هيچ وجه از شما منقطع نخواهد شد و تا ابدگرفتار آن خواهيد بود.

انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
مشخصات :
قرآن تبيان- جزء 30 - حزب 59 - سوره نبأ - صفحه 582
قرائت ترتیل سعد الغامدی-آيه اي-باکیفیت(MP3)
بصورت فونتی ، رسم الخط quran-simple-enhanced ، فونت قرآن طه
با اندازه فونت 25px
بصورت تصویری ، قرآن عثمان طه با کیفیت بالا
مشخصات ترجمه یا تفسیر :
تفسیر اطیب البیان
انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
در باره ما   |  تماس با ما  |   نظرخواهی
خدمات تلفن همراه
مراجعه: 86,446,226