خدمات تلفن همراه

قرآن تبيان- جزء 25 - حزب 49 - سوره فصلت - صفحه 482


إِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَکْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ أَیْنَ شُرَکَائِی قَالُوا آذَنَّاکَ مَا مِنَّا مِن شَهِیدٍ
47 - (81) (و يريكم اياته فاي ايات الله تنكرون ): (و خدا همواره آياتش را به شمامي نماياند، پس كداميك از آيات او را مي توانيد انكار كنيد؟) در اينجا از ميان همه آيات الهي كه امر تدبير زندگي انسان به آنها بستگي دارد به مسأله چهار پايان (شتر، گاو و گوسفند و...) اشاره مي كند و مي فرمايد خداي سبحان بخاطر شما چهارپايان را آفريد و آنها را مسخر كرد و غرض اين بود كه شما بر بعضي ازآنهامانند شتر كه صلاحيت سواري دادن دارند، سوار شويد و از شير و گوشت بعضي ديگر مانند گاو و گوسفند كه صلاحيت اكل دارند، تناول كنيد و براي شما در چهارپايان منافع زيادي از قبيل (شير و گوشت و پوست و پشم و...) وجود دارد و نيز براي انتقال ازجايي به جاي ديگر با اهداف مختلف از آنها استفاده مي كنيد و بوسيله آنها بيابانها وخشكيها را طي مي كنيد همانطور كه با كشتي در درياها مسافت مي پيماييد. پس كداميك از آيات دال بر ربوبيت و الوهيت و توحيد پروردگارتان را كه به شما نشان داده و بيان آن را از ما مي شنويد، انكار مي كنيد؟ و آن را بهانه اي براي اعراض از توحيدقرار مي دهيد؟
وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ
48 - (82) (افلم يسيروا في الارض فينظروا كيف كان عاقبه الذين من قبلهم كانوآاكثر منهم و اشد قوه و اثارا في الارض فما اغني عنهم ما كانوا يكسبون ): (آيا درزمين سير نمي كنند تا ببينند عاقبت كساني كه قبل از اينها بوده و از جهت قدرت و آثاري كه در زمين داشتند، بسيار نيرومندتر از ايشان بودند، چگونه بود؟ و عملكردشان و آنچه بدست آورده بودند هيچ سودي برايشان نداشت ) در اينجا مشركين را ملامت مي كند كه چرا از سرگذشت امتهاي سابق درس عبرت نمي گيرند و آنها را به سنت قضا و حكم الهي در آن امتها توجه مي دهد. مي فرمايد:چگونه است كه اينها در آثار و ابنيه باقيمانده از امتهاي مكذب گذشته تدبر نمي كنند ونمي بينند كه آنها از جهت تعداد نفرات و از جهت آثاري كه در زمين از خود باقي گذاشتند بسيار افزونتر از اين افراد مكذب فعلي بوده اند، چطور بواسطه تكذيبشان هلاك شده اند و علم و عملي كه كسب كرده بودند هيچ نفعي در دفع عذاب الهي برايشان نداشت .
لَّا یَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاءِ الْخَیْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَیَئُوسٌ قَنُوطٌ
49 - (83) (فلما جاءتهم رسلهم بالبينات فرحوا بما عندهم من العلم و حاق بهم ماكانوا به يستهزؤن ): (پس زمانيكه رسولان ما با دلايل آشكار نزدشان آمدند، به دانش خود سرگرم و شادمان بودند و در نتيجه آن عذابي كه آن را مسخره مي كردند، بر آنهانازل شد) يعني افراد مكذب اقوام پيشين به فنون و علومي كه درباره زندگي دنيوي و مادي بوددلخوش بودند و علمشان محدود به همين ظاهر زندگي بود و از آخرت غفلت داشتند، وبه همين علوم مغرور و فريفته شده بودند و لذا وقتي رسولان الهي با معارف حقيقي وآيات آشكار به نزدشان آمدند، از آنها اعراض كردند و ايشان را به حساب نياوردند ووعده و وعيد انبياء را مسخره كردند و در نتيجه عذاب الهي بر آنها نازل شد و آنها راهلاك كرد.
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هَذَا لِی وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّی إِنَّ لِی عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِیقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ
50 - (84) (فلما راواباسنا قالوآ امنا بالله وحده وكفرنا بما كنا به مشركين ): (پس وقتيكه عذاب ما را ديدند، گفتند: ما فقط به خدا ايمان آورديم و به آنچه شريك خدامي گرفتيم كفر مي ورزيديم ) مي فرمايد وقتي عذاب شديد ما را به چشم خود مي ديدند، پشيمان شده و اظهارايمان مي كردند، اما ايمان اضطراري و در هنگام نزول عذاب هيچ سودي برايشان نداشت . چون در آن مرحله ، ديگر غيب به شهود مبدل شده و وعده عذاب را به چشم خود مشاهده كرده اند و چاره اي جز اعتراف به حقانيت آن ندارند.
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِیضٍ
51 - (85) (فلم يك ينفعهم ايمانهم لماراوا باسنا سنت الله التي قد خلت في عباده وخسر هنالك الكافرون ): (پس ايمانشان بعد از ديدن عذاب ما سودي برايشان نداشت ،اين سنت خداست كه همواره در بندگانش جريان داشته و اينجاست كه كافران زيانكارمي شوند) همچنانكه گفتيم ايمان در صورتي مفيداست كه اختياري باشد اما ايمان هنگام مشاهده عذاب ، ايمان اضطراري است و سودي نمي بخشد و اين سنت خداست كه درميان بندگانش جاري نموده ، كه توبه بعد از مشاهده عذاب را نمي پذيرد ودراينجاست كه كافران زيانكار مي شوند، چون اصل سرمايه عمر و نفس خود را ازدست داده اند و راهي براي جبران مافات ندارند و در دنيا به عذاب استيصال هلاك شده و در آخرت نيز به عذاب ابدي دچار خواهند شد.
قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن کَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ کَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ
52 - (1) ( حم ): (حا، ميم )
سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ
53 - (2) (تنزيل من الرحمن الرحيم ): (اين كتاب نازل شده از ناحيه خداوند بخشنده مهربان است )
أَلَا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ مُّحِیطٌ
54 - (3) (كتاب فصلت اياته قرانا عربيا لقوم يعلمون ): (كتابي كه آياتش از هم جداست و خواندنيي عربي براي مردميكه مي دانند)

صفحه : 482
بزرگتر  کوچکتر  بدون ترجمه  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
قرآن عثمان طه با کیفیت بالا صفحه 482
تصویر  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 

47 - (81) (و يريكم اياته فاي ايات الله تنكرون ): (و خدا همواره آياتش را به شمامي نماياند، پس كداميك از آيات او را مي توانيد انكار كنيد؟) در اينجا از ميان همه آيات الهي كه امر تدبير زندگي انسان به آنها بستگي دارد به مسأله چهار پايان (شتر، گاو و گوسفند و...) اشاره مي كند و مي فرمايد خداي سبحان بخاطر شما چهارپايان را آفريد و آنها را مسخر كرد و غرض اين بود كه شما بر بعضي ازآنهامانند شتر كه صلاحيت سواري دادن دارند، سوار شويد و از شير و گوشت بعضي ديگر مانند گاو و گوسفند كه صلاحيت اكل دارند، تناول كنيد و براي شما در چهارپايان منافع زيادي از قبيل (شير و گوشت و پوست و پشم و...) وجود دارد و نيز براي انتقال ازجايي به جاي ديگر با اهداف مختلف از آنها استفاده مي كنيد و بوسيله آنها بيابانها وخشكيها را طي مي كنيد همانطور كه با كشتي در درياها مسافت مي پيماييد. پس كداميك از آيات دال بر ربوبيت و الوهيت و توحيد پروردگارتان را كه به شما نشان داده و بيان آن را از ما مي شنويد، انكار مي كنيد؟ و آن را بهانه اي براي اعراض از توحيدقرار مي دهيد؟

48 - (82) (افلم يسيروا في الارض فينظروا كيف كان عاقبه الذين من قبلهم كانوآاكثر منهم و اشد قوه و اثارا في الارض فما اغني عنهم ما كانوا يكسبون ): (آيا درزمين سير نمي كنند تا ببينند عاقبت كساني كه قبل از اينها بوده و از جهت قدرت و آثاري كه در زمين داشتند، بسيار نيرومندتر از ايشان بودند، چگونه بود؟ و عملكردشان و آنچه بدست آورده بودند هيچ سودي برايشان نداشت ) در اينجا مشركين را ملامت مي كند كه چرا از سرگذشت امتهاي سابق درس عبرت نمي گيرند و آنها را به سنت قضا و حكم الهي در آن امتها توجه مي دهد. مي فرمايد:چگونه است كه اينها در آثار و ابنيه باقيمانده از امتهاي مكذب گذشته تدبر نمي كنند ونمي بينند كه آنها از جهت تعداد نفرات و از جهت آثاري كه در زمين از خود باقي گذاشتند بسيار افزونتر از اين افراد مكذب فعلي بوده اند، چطور بواسطه تكذيبشان هلاك شده اند و علم و عملي كه كسب كرده بودند هيچ نفعي در دفع عذاب الهي برايشان نداشت .

49 - (83) (فلما جاءتهم رسلهم بالبينات فرحوا بما عندهم من العلم و حاق بهم ماكانوا به يستهزؤن ): (پس زمانيكه رسولان ما با دلايل آشكار نزدشان آمدند، به دانش خود سرگرم و شادمان بودند و در نتيجه آن عذابي كه آن را مسخره مي كردند، بر آنهانازل شد) يعني افراد مكذب اقوام پيشين به فنون و علومي كه درباره زندگي دنيوي و مادي بوددلخوش بودند و علمشان محدود به همين ظاهر زندگي بود و از آخرت غفلت داشتند، وبه همين علوم مغرور و فريفته شده بودند و لذا وقتي رسولان الهي با معارف حقيقي وآيات آشكار به نزدشان آمدند، از آنها اعراض كردند و ايشان را به حساب نياوردند ووعده و وعيد انبياء را مسخره كردند و در نتيجه عذاب الهي بر آنها نازل شد و آنها راهلاك كرد.

50 - (84) (فلما راواباسنا قالوآ امنا بالله وحده وكفرنا بما كنا به مشركين ): (پس وقتيكه عذاب ما را ديدند، گفتند: ما فقط به خدا ايمان آورديم و به آنچه شريك خدامي گرفتيم كفر مي ورزيديم ) مي فرمايد وقتي عذاب شديد ما را به چشم خود مي ديدند، پشيمان شده و اظهارايمان مي كردند، اما ايمان اضطراري و در هنگام نزول عذاب هيچ سودي برايشان نداشت . چون در آن مرحله ، ديگر غيب به شهود مبدل شده و وعده عذاب را به چشم خود مشاهده كرده اند و چاره اي جز اعتراف به حقانيت آن ندارند.

51 - (85) (فلم يك ينفعهم ايمانهم لماراوا باسنا سنت الله التي قد خلت في عباده وخسر هنالك الكافرون ): (پس ايمانشان بعد از ديدن عذاب ما سودي برايشان نداشت ،اين سنت خداست كه همواره در بندگانش جريان داشته و اينجاست كه كافران زيانكارمي شوند) همچنانكه گفتيم ايمان در صورتي مفيداست كه اختياري باشد اما ايمان هنگام مشاهده عذاب ، ايمان اضطراري است و سودي نمي بخشد و اين سنت خداست كه درميان بندگانش جاري نموده ، كه توبه بعد از مشاهده عذاب را نمي پذيرد ودراينجاست كه كافران زيانكار مي شوند، چون اصل سرمايه عمر و نفس خود را ازدست داده اند و راهي براي جبران مافات ندارند و در دنيا به عذاب استيصال هلاك شده و در آخرت نيز به عذاب ابدي دچار خواهند شد.

52 - (1) ( حم ): (حا، ميم )

53 - (2) (تنزيل من الرحمن الرحيم ): (اين كتاب نازل شده از ناحيه خداوند بخشنده مهربان است )

54 - (3) (كتاب فصلت اياته قرانا عربيا لقوم يعلمون ): (كتابي كه آياتش از هم جداست و خواندنيي عربي براي مردميكه مي دانند)

انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
مشخصات :
قرآن تبيان- جزء 25 - حزب 49 - سوره فصلت - صفحه 482
قرائت ترتیل سعد الغامدی-آيه اي-باکیفیت(MP3)
بصورت فونتی ، رسم الخط quran-simple-enhanced ، فونت قرآن طه
با اندازه فونت 25px
بصورت تصویری ، قرآن عثمان طه با کیفیت بالا
مشخصات ترجمه یا تفسیر :
تفسیر اطیب البیان
انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید . 
در باره ما   |  تماس با ما  |   نظرخواهی
خدمات تلفن همراه
مراجعه: 87,732,101